اثربخشی روان‌درمانی گروهی هیجان مدار بر افزایش امید و بخشودگی بین فردی در نشانگان ضربه عشق

هدف: نشانگان ضربه ی عشق، مجموعه علائم شدیدی است که پس از فروپاشی یک رابطه ی رمانتیک بروز پیدا می کند، عملکرد فرد را در زمینه های متعدد، مختل می کند و مشکلاتی از جمله کاهش امید و عدم بخشودگی را در فرد ایجاد می کند. هدف از این مطالعه اثربخشی روان‌درمانی گروهی هیجان مدار بر افزایش امید و بخشودگی بین فردی در نشانگان ضربه عشق می باشد.روش: این مطالعه، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری دانشجویان دختر و پسر دانشگاههای مشهد، می باشد که دارای نشانگان ضربه عشق هستند. روش نمونه گیری، هدفمند و داوطلبانه می باشد و در نهایت30 نفر از دانشجویان، با توجه به معیارها انتخاب شدند و بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در جریان مداخله 6 نفر از آنها از ادامه درمان انصراف دادند، بنابراین حجم نمونه به 24 نفر رسید، که در نهایت در هر گروه کنترل و آزمایشی 12 نفر حضور داشتند. گروه آزمایشی، 10 جلسه درمان هیجان مدار را دریافت کردند و گروه کنترل در این مدت درمانی را دریافت ننمودند.;یافته ها: میانگین هر دو مولفه در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش یافت و تفاوت معناداری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در پس آزمون ایجاد شد (p<0/05). بر اساس نتایج به دست آمده، می توان دریافت که درمان هیجان مدار می تواند به طور معناداری باعث افزایش امید و بخشودگی بین فردی در مراجعان شود.

Effectiveness of emotion-focused group therapy in increasing hope and interpersonal forgiveness in the love Trauma Syndrome

Purpose: Love Trauma Syndrome is a set of signs and symptoms that occur after a romantic relationship collapses, disrupting the function of the person in many fields, and arise problems such as loss of hope and unforgiveness. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of group emotionfocused therapy on increasing hope and interpersonal forgiveness in the love trauma syndrome.;Method: This study was a quasiexperimental, pretestposttest with a control group. The statistical population is the male and female students of Mashhad Universities, who have the love trauma syndrome. The sampling method is purposeful and voluntary. Eventually, 30 of students entered the project according to the criteria and randomly divided into two groups of experiment and control. During the intervention 6 students canceled therapy. So each experimental and control were 12 students. The experimental group gets treated in 10 sessions and the control group did not receive treatment during this period.;Findings: The average of both components increased in posttest compared to the pretest and a significant difference was observed in the experimental group compared to the control group in the posttest (P lt;0.05). Finally, based on the results, it can be concluded that emotionfocused therapy can significantly increase hope and interpersonal forgiveness among clients.