پیش‏بینی پایداری ازدواج بر اساس سازگاری زناشویی و خودابرازی جنسی با میانجی‏گری هوش هیجانی

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین سازگاری زناشویی و خودابرازی جنسی با پایداری ازدواج با میانجی‏گری هوش هیجانی انجام شد.;روش: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی با مدل تحلیل مسیر بود. جامعه آماری این پژوهش متاهلین شهر مشهد در سال 1397 بودندکه حداقل 3 سال از ازدواج آنها گذشته بود. تعداد نمونه پژوهش، طبق جدول مورگان 384 نفر مرد و زن متاهل بودند که پس از دریافت فراخوان پیامکی، به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. برای گردآوری داده‏ها از پرسشنامه‏های «شاخص بی ثباتی ازدواج ادواردز و همکاران»، «سازگاری زناشویی اسپانیر»، «شاخص احقاق جنسی هالبرت» و «آزمون 90 سوالی هوش هیجانی بارآن» استفاده شد. در تجزیه و تحلیل آماری از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد تا میزان رابطة دومتغیری بین سازگاری زناشویی، خود ابرازی جنسی، هوش هیجانی و پایداری ازدواج بررسی شود. برای برازش مدل و بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم بین متغیرها در مدل نظری تحقیق از مدل تحلیل مسیر و برای بررسی نقش میانجی هوش هیجانی، از روش بوت استراپ استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل آماری داده‏ها نیز از نرم افزارهای spss23 و amos23 استفاده شد.;یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل مسیر و روش بوت استراپ نشان داد که پایداری ازدواج براساس سازگاری زناشویی و خودابرازی جنسی، با میانجی‏گری هوش هیجانی قابل پیش‏بینی است (p<0/05). بنابراین آموزش زوجها برای افزایش سازگاری زناشویی و خودابرازی جنسی و نیز بالابردن هوش هیجانی می تواند پایداری ازدواج را پیش‏بینی کند.

Predicting marriage stability based on marital adjustment and sexual self-disclosure by the mediating role of emotional intelligence

Purpose: This study was done in order to investigate the relationship between marital adjustment and sexual selfdisclosure with marriage stability, by mediating the role of emotional intelligence.;Method: The method of this research was a correlation with path analysis, and its statistical population was married couples at Mashhad in 2018, which were married at least for 3 years. The sample of the study, according to Morgan apos;s table, was 384 married men and women who voluntarily participated in the study after receiving a recall SMS.; Applied tools for gathering data were: Edwards’ et al. Marital Instability Index (MII), Spanier’s Dyadic Adjustment Scale (DAS), Hulbert Index of Sexual Assertiveness (HISA), BarOn Emotional Intelligence Inventory (90Item). This study used the Pearson correlation coefficient to examine the bipartite relationship between marital adjustment, sexual selfdisclosure, emotional intelligence, and marital stability. To fit the model and study the direct and indirect effects of variables in the theoretical model, the path analysis method was used; and Bootstrap method was used to investigate emotional intelligence mediating role. Also, SPSS23 and AMOS23 software were used to analyze the data, statistically.;Findings: The results of the path analysis and bootstrap method showed that marriage stability is predictable based on marital adjustment and sexual selfdisclosure by the mediating role of emotional intelligence (P lt;0.05). Therefore, training couples to enhance marital adjustment and sexual selfdisclosure, as well as enhancing emotional intelligence, can predict marriage stability.