ارایه‌ی مدل معادله ساختاری اثربخشی برنامه درسی تجربه شده‌ی دانشجویان و توسعه‌ی شایستگی رهبری آنان- دانشگاه شیراز

هدف کلی این پژوهش، بررسی رابطه‌ی بین ادراک دانشجویان از اثر بخشی برنامه درسی تجربه شده و توسعه‌ی شایستگی‌های رهبری آنان در قالب یک مدل معادله‌ی ساختاری بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه‌ی دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شیراز بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای مرحله‌ای، تعداد 18 کلاس از دانشجویان سال آخر گروه‌های مختلف تحصیلی انتخاب شدند که در مجموع شامل 284 دانشجو می‌شدند. ابزار مورد استفاده شامل مقیاس محقق ساخته‌ی اثربخشی برنامه درسی تجربه شده و پرسش‌نامه توسعه‌ی شایستگی رهبری بود. پس از محاسبه‌ی روایی و پایایی ابزار و توزیع بین افراد نمونه، داده‌ها با نرم افزارهای spss 16 و lisrel8.54 و روش‌های آماری آزمون تی تک نمونه‌ای، ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادله‌ی ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند و نتایج نشان داد که: 1- میانگین اثربخشی تکالیف و ارزشیابی از حد متوسط پایین‌تر است. 2- میانگین ابعاد خودآگاهی، کار گروهی و مشارکت با اجتماع از میانگین معیار متوسط بالاتر است اما از حد مطلوب پایین‌تر می‌باشد؛. 3- رابطه‌ی مثبت و معناداری بین متغیرهای اثربخشی برنامه درسی تجربه شده و توسعه‌ی شایستگی‌های رهبری وجود دارد؛ 4- اثربخشی برنامه درسی تجربه شده‌ی دانشجویان پیش‌بینی‌کننده‌ی مثبت و معنادار توسعه‌ی شایستگی رهبری آنان است.