امکان سنجی اجرای برنامه‌ریزی درسی مدرسه محور در دبیرستان‌های شهر کرمانشاه

این مقاله با هدف امکان سنجی اجرای برنامه‌ریزی درسی مدرسه محور، در دبیرستان‌های شهر کرمانشاه تهیه شده است. بدین منظور چهار متغیر دانش، نگرش، مهارت و امکانات در دو گروه مدیران و دبیران، مورد سنجش و بررسی قرار گرفت. برای سنجش متغیرهای یادشده، چهار اقدام ترتیبی «انتخاب، تغییر، تکمیل و تدوین» در زمینه‌ی برنامه‌ریزی درسی مدرسه محور، مورد شناسایی قرار گرفت و سعی شد پرسش‌نامه‌ای تهیه شود که سنجش هر چهار سطح را شامل شود. ضمن این‌که سوالاتی نیز طرح شدند که بتوانند تمرکز را بسنجند. در جریان بررسی از پژوهش توصیفی استفاده شد. از جامعه‌ی کل (تمام دبیران و مدیران مدارس متوسطه شهر کرمانشاه) در سال تحصیلی 1389-1388 نمونه 50 مدیر و 300 دبیر به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از شاخص‌های میانگین و انحراف استاندارد، برای توصیف از آزمون مجذور کای و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن برای بررسی‌های استنباطی استفاده گردید. نتیجه‌ی کلی پژوهشْ حاکی از آن است که گروه‌های مخاطب دارای دانش کافی، نگرش متوسط و مهارت ناکافی در زمینه‌ی اجرای برنامه‌ریزی درسی مدرسه محور می باشند و مدارس متوسطه ی شهر کرمانشاه، برای اجرای برنامه‌ریزی درسی مدرسه محور، از امکانات مناسب برخوردار نیستند.