رویکردی پدیدارشناسانه به تجارب مدیران مدارس از توسعه مشارکت زیست‌ محیطی فراگیران

پژوهش حاضر با هدف بررسی تجارب مدیران از توسعه مشارکت زیست‌ محیطی فراگیران و بررسی موانع و چالش‌ های آن ‌ها در مدارس شهر سنندج انجام شد. این پژوهش با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی توصیفی انجام ‌شده و در ابتدا 16 مدرسه از بین مدارس شهر سنندج به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و ابزار گردآوری داده‌ها مصاحبه نیمه ساختاریافته، مشاهدات میدانی و اطلاعات رسانه‌ای بوده و داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از روش تحلیل مضمون atride-sterling کدگذاری شدند. یافته‌های این پژوهش نشان داد که مدارس برای حمایت از محیط‌زیست اقداماتی انجام داده‌اند؛ این اقدامات بعد از کدگذاری در 6 مقوله افزایش اطلاعات محیط زیستی دانش آموزان، توسعه عملکرد محیط زیستی دانش آموزان، میانوندی پیوند خانواده‌ها با طبیعت، بهسازی بافتار و شرایط فیزیکی در مدارس، ترفیع دانش آموزان به سفیران تندرستی در جامعه، افزایش بازدهی در مصرف منابع طبیعی دسته‌بندی شدند و در مورد چالش‌ها و موانع مدیران برای انجام اقدامات محیط زیستی 5 مقوله محدودیت‌های تشکیلاتی، تعلیماتی، بصیرت مدنی، تسهیلاتی و ساختاری-مکانی به دست آمد. در این‌ بین محدودیت‌های تشکیلاتی و تعلیماتی دارای بیشترین فراوانی بودند که باید مورد توجه قرار گیرند و در پایان پیشنهاد می‌گردد مسئولین ضمن در نظر گرفتن آموزش محیط زیستی جز اهداف ثابت آموزشی و ادغام آن در آموزش‌های رسمی و غیر رسمی و اعطای تسهیلات لازم، واحد مستقل درسی و دبیر تخصصی از فعالیت‌های محیط زیستی مدارس ارزشیابی دوره‌ای به عمل‌آورند.

a phenomenological approach to school principals’ experiences of developing students’ environmental participation

introductionthe emergence of various environmental crises has created many problems for governments across the world. this has forced governments to recognize the factors causing environmental degradation and pollution and take steps to create programs for environmental protection (akadiri et al., 2012). the initiatives and plans developed by governments and organizations to ensure long-term environmental sustainability are necessary to preserve and maintain nature (scheiner & willig, 2011). meanwhile, educational institutions should plan in line with other organizations to protect the environment (dibai & lahijanian, 2008). one of the most important educational institutions in any country is school, which, in addition to the task of education, can play an important role in enhancing students’ environmental awareness (hosseinpour et al., 2018). schools are the most basic educational context for developing a sense of environmental responsibility in students (parieshani et al., 2018). the success of any environmental education depends on whether individuals and institutions take responsibility for creating for the environment and change their daily actions to reduce environmental pollution (barr, 2003). currently, one of the most important topics that require further research is what different institutions and organizations should do to protect the environment. this research sought to identify the environmental challenges facing schools and provide some suggestions to address those challenges.