رابطه اثربخشی برنامه‌درسی با توانایی‌های دانشجویان با نقش تعدیل‌گر کیفیت تجارب یادگیری

هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه اثربخشی برنامه‌درسی با توانایی های دانشجویان با در نظر گرفتن نقش تعدیل گر کیفیت تجارب یادگیری می باشد. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود که در سال 1400 در این دانشگاه مشغول به تحصیل بوده که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 380 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای آزمون فرضیه‌های این پژوهش از آزمون های معادلات ساختاری در نرم افزار حداقل مربعات جزئی (پی ال سی) استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد که اثربخشی برنامه های درسی رابطه مثبتی با توانایی های دانشجویان و مولفه های آن (شخصی، بین فردی و شناختی) دارد. هم‌چنین نتایج نشان داد که کیفیت تجارب یادگیری در رابطه بین اثربخشی برنامه های درسی و توانایی های دانشجویان و مولفه های آن اثر تعدیل گری دارد. به عبارت دیگر می‌توان بیان کرد که کیفیت تجارب یادگیری باعث تقویت رابطه اثربخشی برنامه‌درسی بر توانایی های شخصی، بین فردی و شناختی دانشجویان می شود. بنابراین توجه به این مهم از سوی مسولان دانشگاه اهمیت بسزایی دارد؛ چرا که داشتن توانایی های بالا می تواند به دانشجویان در شناخت توانایی های خود و الزام و ایجاب آن کمک نماید و زمینه ساز رشد علمی و حرفه ای آن‌ها گردد.

the relationship between curriculum effectiveness and students’ abilities with the moderating role of the quality of learning experiences

introductionthe goals of higher education are achieved when the curriculum is designed in line with the needs, abilities, and interests of students. therefore, to assess the effectiveness of the curricula in various fields, it is necessary to heed students’ abilities. thus, this research aimed to examine the relationship between the effectiveness of the curriculum and students’ abilities by taking into account the moderating role of the quality of learning experiences.research hypothesesthis study sought to examine two main hypotheses. the first hypothesis posited a positive relationship between the effectiveness of the curriculum and students’ abilities. according to the second hypothesis, the quality of learning experiences played a moderating role in the relationship between curriculum effectiveness and students’ abilities.methodsthis study adopted a descriptive correlational design. the statistical population of the study included all students of isfahan university of medical sciences who had matriculated in 1400. stratified random sampling was used and 380 students were selected as study participants. to test the research hypotheses, structural equation models were employed using the partial least squares (plc) approach.