هویت شرح‌حال‌نویسی در برنامه درسی ملی – مطالعه ی ترکیبی

هدف از این پژوهش، کاوش هویت شرح‌حال‌نویسی در سند برنامه درسی ملی بود. روش تحقیق، ترکیبی اکتشافی متوالی از نوع ابزارسازی بوده است که در قسمت کیفی مطالعه ی موردی و در بخش کمّی تحلیل محتوای کمی بوده است. جامعه ی آماری در بخش کیفی، شامل کتاب‌ها و اسناد مرتبط به هویت خود شرح‌حال‌نویسی و در بخش کمّی سند برنامه درسی ملی بوده است. نتایج بخش کیفی شامل استخراج 19 مضمون پایه بوده که بر اساس آن 5 مضمون سازمان دهنده برای هویت شرح‌حال‌نویسی به‌عنوان مفهوم مضمون کل یا فراگیر درنظر گرفته شد که روایی آن مورد تایید اعضای هیات علمی گروه‌های برنامه‌ریزی درسی، فلسفه ی تعلیم و تربیت و روان شناسی تربیتی دانشگاه بوعلی سینا قرار گرفت که تعداد کل آن‌ها 12 نفر بودند. سپس بر اساس ابزار ساخته شده ی سند برنامه درسی توسط تیم پژوهش مورد تحلیل مضمونی قرار گرفته و توسط اساتید دانشگاه بوعلی نظرخواهی و میزان توافق ثبت شده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در بخش کمّی از شاخص‌های آمار توصیفی فراوانی و درصد استفاده شده است. نتایج نشان داد که در سند برنامه درسی ملی به مولفه ی معماری خود 26.27 درصد؛ مولفه ی خودتنظیمی 24.57 درصد، تجربه زیسته 20.33 درصد، خودتعریفی 14.43 درصد و تخیل با 14.40 درصد تاکید شده است. و در مجموع بر هویت خود شرح‌حال‌نویسی به میزان 19.97 درصد تاکید شده است.