تاثیر اطلاع‌ درمانی بر نوموفوبیا در دانشجویان

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر اطلاع‌ درمانی بر نوموفوبیا (بی ‌موبایلی ‌هراسی) در دانشجویان است.روش‌ شناسی: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون است. جامعۀ آماری این پژوهش شامل دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال تحصیلی 1402-1401 است. 40 نفر از این دانشجویان که براساس فهرست موجود بیشتر از بیست ساعت در کتابخانه مرکزی حضور فیزیکی داشته و بعد از پاسخ به پرسشنامۀ کوتاهی که براساس معیارهای نوموفوبیا طراحی شده بود، حائز شرایط برای ورود به آزمودنی‌ها شدند؛ به‌عنوان نمونه این پژوهش مورد آزمون قرار گرفتند که به‌صورت تصادفی در 3 گروه آزمایش (با دریافت اطلاعات درمانی از راه‌های مختلف) و 1 گروه گواه تقسیم شدند. اطلاع‌درمانی طی شش جلسۀ دوساعتی روی گروه‌های آزمایش انجام شد. هر 4 گروه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون با پرسشنامۀ نوموفوبیای یلدریم و کوریا (2015) مورد سنجش قرار گرفتند.یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که اطلاع‌درمانی در کاهش بی‌موبایلی ‌هراسی دانشجویان موثر بوده و این تاثیر در گروه آزمایشی مطالعۀ متون و مشاهدۀ فیلم بیشتر دیده ‌شده است. اختلاف بین گروه آزمایش دیدن فیلم، گروه‌های مطالعۀ متون و جلسات مشاوره با گروه کنترل به‌ترتیب 0.30، 1.90 و 1.50 بوده است.نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که سطح بی‌موبایلی ‌هراسی دانشجویان پس از اطلاع‌ درمانی به‌صورت معنی‌داری کاهش یافته و تاثیر دیدن فیلم و مطالعۀ متون در کاهش بی‌موبایلی ‌هراسی به یک اندازه ولی بیشتر از روش جلسات مشاوره بوده است؛ بنابراین می‌توان گفت اطلاع‌درمانی می‌تواند باعث افزایش سطح سواد سلامت افراد و ضامنی برای دسترسی افراد به اطلاعات هدفمند بوده و بر کاهش نوموفوبیا دانشجویان اثربخش باشد.

the effect of information therapy on nomophobia in students

introduction: physical or psychological dependence on something or someone unconsciously creates a kind of relationship with the desire for stability and the fear of its loss causes annoyance and stress. obviously, the daily and constant use of mobile phones also causes this type of dependence and the anxiety of separation from the mobile phone can make a person face psychological insecurity and even create the basis for the occurrence of diseases such as pessimism. the present study was conducted with the aim of investigating the effect of information therapy on nomophobia (non-mobile phobia) of post-graduate students of shahid bahonar university, kerman, iran.methodology: this research is semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. the statistical population of this research includes graduate students of shahid bahonar university of kerman in the academic year of 2022-23. the selection of the subjects in this research in the first stage was purposefully selected based on the objectives of the research as available, but they randomly replaced in 3 experimental and control groups. to select the sample, all graduate students who were physically present in the study halls of the central library of the university for a long time (more than 20 hours per week) and used the library space were examined from the existing list and a questionnaire with questions with a short answer, questions related to the amount of mobile phone use and their feelings when the phone is turned off or the internet is not available, etc. were distributed among them and accordingly, 40 of the students dependent on mobile phones with demographic characteristics those who received the highest marks based on this self-report questionnaire were selected as the subjects of this research. the sample of this study was made up of 40 students dependent on mobile phones, 10 people in 4 experimental groups (receiving information by watching a video), the experimental group receiving information by reading the texts, 10 people were divided into the experimental group (receiving information about participation in counseling sessions) and the control group of 10 people. information therapy training was provided to the students of the experimental groups during six two-hour sessions, while the control group did not receive any special training. all three levels of information therapy (video, text and counseling) included 12 different educational discussion topics, two of which were used in each session and the educational environment (information therapy) was the same for all groups.