کشش و کوشش با نقش: پژوهشی در پیامدهای مدیریت اعضای هیات علمی بر کتابخانه‏های دانشگاهی ایران

هدف: شناسایی پیامدهای سیاست تعیین مدیران کتابخانه‏های دانشگاهی ایران از میان اعضای هیات علمی و انجام وظیفه آنها به صورت غیرتمام وقت بر ایفای نقش مدیریتی شان.روش: داده‏ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با 17 نفر از مدیران کتابخانه‏های دانشگاهی در سه شهر اصفهان، تهران و مشهد بدست آمده و با استفاده از روش کدگذاری باز، محوری، و گزینشی تحلیل شده اند.یافته‏ها: همه مدیران عضو هیات علمی اعم از متخصص (کتابدار) و غیرمتخصص (غیرکتابدار) که به صورت پاره وقت به مدیریت کتابخانه می‏‏پردازند، بی‏‏علاقگی خود را به نفش مدیریتی خود ابراز داشتند. آنها به سبب ایفای همزمان چند نقش، دچار کمبود وقت و توجه برای رسیدگی به مسیولیت مدیریتی خود هستند و از این رو تعارض زیادی را تجربه می‏‏کنند. آنها نقش آموزشی/پژوهشی خود را ترجیح می‏‏دهند و هویت خود را با دو نقش اخیر تعریف می‏‏کنند. در مورد مدیران غیر متخصص، تلقی موقتی بودن نقش مدیریت و نداشتن تخصص در ایفای نقش، بی‏‏علاقگی آنها را تشدید می‏‏کند. مدیران متخصصِ تمام وقت، برعکس، به سبب حضور مستمر در محیط کتابخانه و داشتن تخصص و علاقه، به نحو محسوس با نقش مدیریتی خود ارتباط عاطفی برقرار و هویت خود را با آن تعریف می‏‏کنند. اصالت: بررسی پیشینه‏‏ها حاکی از آن است که تاکنون پژوهشی با موضوع شناسایی عوامل موثر در ایفای نقش مدیریتی ِ مدیران کتابخانه‏های دانشگاهی انجام نشده است. کاربرد: نتایج این تحقیق می‏تواند به پیش گرفتن سیاست متفاوتی برای تعیین مدیران کتابخانه‌های دانشگاهی منجر شود.