تاثیر قصه‌گویی خلاق با رویکرد مثبت‌نگر بر مهارت‌های اخلاقی مبتنی بر همدلی پسران دبستانی

مقدمه: قصه ها برای رشد تفکر کودک یا همان فلسفه ورزی کودک ابزار مناسبی هستند و امروزه استفاده از آن به‌منزله ابزاری برای پیشبرد تفکر کودکان ضروری است؛ لذا این پژوهش با هدف سنجش اثرگذاری قصه خوانی با رویکرد مثبت نگر بر مهارت‌های اخلاقی مبتنی بر همدلی پسران دبستانی در شهر کرمانشاه صورت گرفته است.روش شناسی: پس از کسب موافقت والدین درباره شرکت کودکانشان در جلسات قصه گویی از پرسش‌نامه همدلی آیونگ و همکاران (2009) استفاده شد. 20 کودک (پسر) که در سال تحصیلی 99-98 به تحصیل در مقطع دبستان به تحصیل مشغول می‌شدند؛ با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب و 10 نفر از آنها به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و 10 نفر دیگر در گروه گواه قرار گرفتند. قبل از شروع جلسات از هر دو گروه پیش آزمون به‌عمل آمد، سپس برای گروه آزمودنی 8 جلسه به‌صورت هفته ای دو جلسه 45 دقیقه ای مداخله قصه خوانی با محوریت ارتقای حس همدلی صورت گرفت و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات مجدداً از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد؛ سپس داده های گردآوری از متغیرها با آزمون یومن وایتنی تحلیل شدند.یافته ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که بین کودکان مورد مطالعه در هر دو گروه آزمودنی و گواه، قبل از مداخله قصه‌گویی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. همچنین در گروه کنترل نیز تفاوت معنی‌داری در پیش‌آزمون و پس‌آزمون وجود نداشت، اما همدلی در کودکان گروه آزمودنی پس از مداخله و در پس‌آزمون افزایش یافت.نتیجه: با توجه به نتایج به‌دست آمده می توان این گونه برداشت کرد که قصه خوانی بر ارتقای حس همدلی پسران دبستانی موثر است. لذا اگر این شیوه توسط مدارس ابتدایی، کتابخانه ها، کانون های پرورش فکری و مراکز روان شناسی برای آموزش مولفه همدلی مورد استفاده ثابت قرار بگیرد، می شود بسیاری از مشکلات رفتاری کودکان را در این زمینه کاهش داد.

The Impact of Creative Storytelling with a Positive Approach on the Emotional Skills based on Empathy for Elementary School Boys

Introduction: Stories are good tools for development of child thinking or child philosophy, and today they are used as tools to promote children’s thinking. Therefore, this study aimed to evaluate the impact of storytelling with a positive attitude on ethical skills of elementary school boys in Kermanshah.Methodology: After parental consent for their children to participate in storytelling sessions, the empathy questionnaire of Auyeung et al. (2009) was used. Twenty boys in elementary school during the educational year of 13981399 were selected by using accessible sampling and 10 of them were randomly assigned to experimental group and 10 to control group. They got pretest sessions that were conducted in both groups before the beginning of the sessions and then for the experimental group 8 sessions of two 45minute weekly sessions of storytelling. Intervention focused on empathy and the control group received no intervention. At the end of the sessions, posttest was again taken from both groups and then the data were analyzed using the MannWhitney test.Findings: Findings showed that there was no significant difference between the studied children before storytelling intervention. Also in the control group, there was no significant difference in pretest and posttest phases, but empathy was increased in the experimental group after intervention and posttest.Discussion and Conclusion: Based on the results, it can be concluded that storytelling is effective in promoting empathy for elementary school boys. So, if this method is used consistently by elementary schools, libraries, intellectual development centers and psychology centers to teach empathy, many of the behavioral problems in children can be reduced.