دانشگاه ایرانی و مناقشه هویتی - کارکردی: در جستجوی الگوی گم‌شده

هدف اصلی این مقاله، بازنمایی مناقشه‌ای هشتادساله پیرامون دانشگاه ایرانی است که نگارنده ریشه‌های آن را در ضعف هویتی می‌داند. ضعف‌هایی که در دو قلمرو تداوم و تمایز خود را نشان می‌دهند و سپس منجر به فقدان پیگیری یک الگوی مشخص می‌شوند. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش اسنادی تحلیلی جهت معرفی چهار الگوی شناخته ‌شده آموزش عالی یعنی الگوهای ناپلئونی، هومبولتی،آکسبریجی و الگوی بازار(سبک دو) بهره گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان داد در کشور ما در عین اقتباس عناصری از هر چهار الگوی یادشده، هیچ‌یک از آن‌ها به طور کامل تحقق نیافته است. این فقدان الگو ریشه در ضعف مولفه‌های هویت‌ساز، هم‌چنین کم توجهی به تدوین فلسفه آموزش عالی دارد.