آیا فیلسوفان تربیتی باید به صلح جهانی کمک کنند؟: گفتگوی هاروی سیگل و آدری تامسون

این گفت‌و‌گو، مباحثه‌ای ژرف و برانگیزاننده درباره نقش فیلسوفان تعلیم و تربیت در قبال پداگوژی، پژوهش و دغدغه‌های کلان اجتماعی  مانند صلح جهانی است. این گفت و گو تنش‌های کلیدی را برجسته می‌سازد: اینکه مربیان به چه میزان باید گرایش‌ها یا فضایل خاص را پرورش دهند، ماهیت تدریس خوب چیست و اینکه آیا فیلسوفان تعلیم و تربیت وظیفه‌ای فراتر از رشته خود برای فعالیت در زمینه‌های سیاسی یا اخلاقی دارند. نویسندگان با سنت‌ها و حساسیت‌‌های فلسفی متفاوت، مواضع متعارضی را نسبت به نقش فلسفه تعلیم و تربیت در پرداختن به صلح جهانی اتخاذ کرده‌‌اند. تمرکز ما بر تدریس و پژوهش است. در این مقاله، از قالب گفت و گو استفاده کرده‌ایم تا برخی از ارزش‌ها و مفروضات موجود در اختلاف نظرهایمان در موضوع مورد بحث را بررسی نماییم.

should philosophers of education work for world peace?: a dialogue

this dialogue presents an engaging discussion on the role of philosophers of education in relation to pedagogy, scholarship, and broader societal concerns like world peace. it highlights key tensions: the extent to which educators should cultivate particular dispositions or virtues, the nature of good teaching, and whether philosophers of education have a duty beyond their discipline to engage in political or moral advocacy. working from different philosophical traditions and sensibilities, the authors take opposing positions with respect to the role of philosophy of education in addressing world peace. we focus on both teaching and scholarship. we use a dialogue format to examine some of the values and assumptions at issue in our disagreements.