سازواری یا ناسازواری تربیت و سیاست؛ خوانش انتقادی نظریه‌های فضیلت‌گرایی، قدرت‌گرایی و انتقادی

هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و ارزیابی جریان‌های فکری ناظر به مسئله سازواری تربیت و سیاست می‌باشد. برای دستیابی به این هدف، سیر تحول اندیشه‌های ناظر به مناسبات تربیت و سیاست به عنوان دو امر و نهاد اجتماعی از منظر سازواری چارچوب نظری هر یک با هم، همخوانی با فلسفه اجتماع و یا با چارچوب فکری معیار مورد تحلیل قرار گرفت. در این تحلیل از الگوی هدف وسیله در معنای موسّع آن و همچنین دوگانه ساختار کارکرد دولت در کنار نظریه بحران اسپریگنز بهره گرفته شد. نتایج این مطالعه منجر به شناسایی سه جریان اصلی «فضیلت‌گرایی»، «قدرت‌گرایی» و «نظریه انتقادی» شد که طرح یا برجسته شدن آن‌ها اغلب واکنشی و برای سازوار نمودن تربیت و سیاست با هم و بر اساس فلسفه اجتماع مربوطه است. در پایان، در نتیجه تحلیل، مقایسه و نقد نظریه‌های موجود، نسخه اصلاح شده فضیلت‌گرایی متناسب با شرایط دولت جدید و بافت اندیشه اسلامی به مثابه رویکرد مرجح پیشنهاد شد. تصریح شد که تغییر معنای تربیت و سیاست و همچنین توزیع قدرت سه راه پیش روی رفع ناسازواری میان تربیت و سیاست به شمار می‌روند.

The Consistency of Education & Politics; Critical Analysis of Virtuism, Powerism & Critical Theories

The main aim of this research is identifying and evaluation of views about the problem of the compatibility of education and politics. To do this, we explain and formulate how education and politics relate to each other in terms of virtuism, powerism, and critical theory. To do this, we use, the meansend model in a broad sense, and also the structurefunction binary in explanation of the State alongside the Spragens 's Crisis theory. This study shows that three main streams are related to the philosophy of society and could be considered as a response to making compatible education and politics.: 1 "Virtuism "; with a central focus on the functional aspect of the State, the instrumental attitude to power and politics in the direction of realization of goodness and superiority (Plato, Aristotle, and some Muslim philosophers); 2 "Powerism "; with the view of the power as the intrinsic value, mainly in the form of a modern State (structure) and an instrumental attitude to education (Sophism, Hobbes and Locke); 3 Critical theory; by criticizing the structural aspect of the State and sometimes emphasizing the struggle, while adhering to the value of power (Frierre and Carnoy). In this paper, based on the analysis, comparison, and critique of these theories, we prefer to develop an alternative version of virtuous State in the line of the Islamic perspective. We conclude that changing the meaning of education and politics and distribution of power is the solution for the incompatibility between education and politics.