دلالت‌های دوبُنی در اندیشه سیاسی در ایران (قرون 5-7 هجری)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
منوچهری عباس ,حاتمی امیرحسین ,جعفری فیروز
|
|
منبع
|
مطالعات تاريخ اسلام - 1395 - دوره : 8 - شماره : 31 - صفحه:135 -164
|
|
چکیده
|
اندرزنامه‌های باستانی، سیاست‌نامه‌ها و نصیحت‌الملوک‌ها همه مصادیقی از اندیشه سیاسی هستند که می‌توان از آنها با نام مشترک «نصیحت‌نامه» یاد کرد. این نوع گفتار با معیارهای مختلفی تفسیر و تحلیل شده است. این نوشتار با تحلیل محتوای چند متن نصیحت‌نامه‌ای یعنی سیاست‌نامه خواجه نظام‌الملک طوسی، نصیحت‌الملوک امام محمد غزالی و بوستان، گلستان و نصیحت‌الملوک سعدی نشان می‌دهد که چهار گونه دو بنی یعنی «نصیحت‌الملوک-نصیحت‌العموم»، «دین‌مداری-سیاست»، «اقتدار-دادگری» و «حکمران-وزیر»، مقوم هر متن نصیحت‌نامه‌ای است.
|
|
کلیدواژه
|
اندیشه سیاسی، دلالت‌های چهارگانه نصیحت‌نامه‌نویسی، نصیحت‌الملوک، نصیحت‌العموم، حکمران، وزیر، اقتدار، عدالت، دین، سیاست
|
|
آدرس
|
دانشگاه تربیت مدرس, ایران, دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره), گروه تاریخ, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
firooz.j@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|