نقش شکاف های زمانی در اعتبار راوی در نیمه نخست تاریخ بیهقی موجود

تاریخ بیهقی به عنوان یکی از مهمترین متون تاریخی ادبی بیش از هر چیزی به دلیلراستگویی بیهقی و عدم جانبداریاش ستوده شده است، اما در این مقاله بر آن هستیم تا نشاندهیم بیهقی در برخی موارد به دلایلی از گفتن بعضی مطالب خودداری کرده است . برای انجاماین کار با تعدیل رویکرد روایتشناختی ژرار ژنت در زمینه زمان از روش تازهای بهره برده ایم.به ظاهر در تاریخ بیهقی رویدادها به ترتیب زمانی ارائه شده اند اما گاهی انبوه روایت هایگذشته نگر و آیندهنگر شکاف های زمانی جاافتاده را پر میکنند. با مطالعه روایت شناختی شکلزمانی پیچیده 522 صفحه آغازین کتاب با شکاف هایی مواجه شدیم که هیچ گونه گزارشیدرباره آن ها ارائه نشده است و یا اگر گزارشی درباره آن ها وجود دارد کوتاه است و محل تامل.در ابتدا بخش مورد نظر را به 71 کلانپاره زمانی تقسیم و با استفاده از نقاط آغاز و پایان آن ها،شکاف های مورد نظر را استخراج کردهایم. آنگاه با مقایسه داده های تاریخ بیهقی و سایر متونتاریخی به تحلیل محتویات احتمالی برخی شکافها پرداخته ایم . در پایان به رابطه شکاف هایزمانی و اعتبار راوی توجه مختصری کردهایم و نتیجه گرفته ایم که این گزارش / تفسیر / ارزیابیناقص یا اندک، اعتبار روایی بیهقی را تاحدودی مخدوش میسازد.