ایستایی فتوح به دوران خلافت امام علی(ع)؛ چرا و چگونه

فتوح مسلمانان که پس از رحلت پیامبر (ص) و از دوران خلافت ابوبکر آغاز و به دوران عمربن خطاب و عثمانبنعفان گسترش یافت؛ در دوران خلافت امام علی(ع) متوقف گشت. این ایستایی نه به سبب سرگرم شدن امام(ع) به بحران‌ها و پیکارهای داخلی، بلکه بر آمده از نگرش متفاوت آن حضرت به آفرینش، انسان، حقوق او و جامعه بود. برای دست‌یابی آسان‌تر به ایده یاد شده، این پژوهش که در قالب یک درآمد و دو بخش اصلی تشکیل شده است، بر آن است تا از عهده بررسی و ارائه دلایل و عوامل ایستایی فتوح در دوران خلافت امام علی(ع)بر آید. از این‌رو پس از بررسی نظری دیدگاه و نگرش امام به هستی و انسان، نخست شواهد تاریخی نگاه و رفتار امام در باره فتوح پیش از خلافت وی را بیان کرده و آنگاه رویکرد و عملکرد آن حضرت را در باره فتوح به دوران خلافت او را بر اساس روش توصیفی _ تحلیلی و بر پایه منابع و مطالعات تاریخی واکاوی نموده است .

Termination of the conquests in Imam Ali’s time: why and how?

Muslim conquests starting from the demise of the Holy Prophet (Pbuh) in Abubakr’s time and its continuation during Omar-bin-Khattab and Othman’s caliphate terminated in Imam Ali’s (Pbuh) time. The reason for this termination is not because of the internal crisis or civil conflicts faced by Imam, but it originated from Imam Ali’s prospect towards creation, mankind, human rights, and society.In order to evaluate the aforementioned claim, the present study, designed in three sections ( an introduction and two sections), tries to present and provide reasons for the termination of the conquests during Imam Ali’s caliphate. Examining different viewpoints regarding Imam’s prospect towards creation, being, and mankind, the present paper tries first to provide the historical facts about Imam’s conduct and attitude on the conquests in general. It then moves on to his approach and attitudes towards conquests carried out before his caliphate. The research adopted a qualitative method through an analytical-descriptive approach on the basis of historical facts, studies and sources.