سنخ‌شناسی موضوعی پیمان‌نامه مدینه

پیمان‌نامۀ مدینه که زمان کوتاهی بعد از هجرت پیامبر(ص) به مدینه منعقد شد، به عنوان قانون اساسی مدینه نیز شناخته می‌شود. این پژوهه با به کار بردن تکنیک سنخ‌شناسی روی مفاد این پیمان‌نامه، به دنبال فهم بهتر عملکرد رسول خدا(ص) در مدیریت و قانونمند ساختن جامعه مدینه است. برای این منظور دیدگاه مونتسکیو مبنا قرار گرفته است. او براساس منشا صادرکنندۀ قوانین حاکم در جامعه، آنها را به سه دستۀ سیاسی- مدنی، اخلاقی و مذهبی تقسیم کرده است. آن حضرت نیز با توجه به اینکه هم نقش سیاسی-مدنی، هم معلم اخلاق و هم نبی را در جامعه برعهده داشت، از هر سه شان مشروعیتش در تنظیم این پیمان‌نامه استفاده کرده‌ است. بیشترین موضوعات مطرح‌شده در پیمان‌نامۀ مدینه، موضوعات سیاسی- مدنی با 55% فراوانی، در مرتبه بعد موضوعات اخلاقی با 30% فراوانی و در نهایت، موضوعات مذهبی با 15% فراوانی است.

thematic typology of the covenant of medina

the covenant of medina, which was concluded shortly after the prophet (pbuh) migrated to medina between him and the residents of medina, is also known as the constitution of medina. this study, by applying the technique of typology for the provisions of this covenant, aims to gain better understanding of the prophet’s performance in the management and law-making for medina society. in this regard, montesquieu’s viewpoints are used as a basis for this inquiry. montesquieu divides the laws into three categories: political-civil, moral and religious ones based on the origin of the issuance of such laws in the society. the prophet also used all three aspects of his legitimacy for developing this covenant, since he had the role of social legislator, as well as moral teacher, and prophet in the society. the most common themes in the covenant of medina are political-civil issues with 55% frequency, followed by moral issues with 30% frequency and finally religious issues with 15% frequency.