غرب و مدرنیته در گفتمان «عبداللطیف شوشتری»

در دورۀ قاجار بخش مهمی از آشنایی جامعه ایران با مدرنیتۀ غربی، حاصل سفر اندیشه‌ورزان و سیاحان ایرانی به هند بود. در میان این اندیشه‌گران، عبداللطیف شوشتری از جایگاه برجسته‌ای برخوردار است که کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. نگارندگان مقالۀ حاضر درصدداند با بهره‌گیری از رویکرد توصیفیتحلیلی و به کمک نظریۀ تحلیل گفتمانی، به این پرسش پاسخ دهند که مدرنیتۀ غربی موجود در هند در گفتمان عبدالطیف شوشتری چه بازتاب و جلوه‌ای پیدا کرده بود؟ و چه تاثیری بر تحول اندیشۀ سیاسی و تجددخواهی ایرانیان داشته است؟ یافته‌های این بررسی نشان می‌دهد که هرچند شوشتری بسیاری از مولفه‌های مدرنیتۀ فرنگی را در کتاب خود انعکاس داد و به عنوان پیشگام در این زمینه نقش سازنده‌ای در معرفی اولیۀ مدرنیته به جامعه ایران و توجه اندیشه‌گران بعد از خود به این موضوع داشت، ولی شناخت او بیشتر براساس ظواهر و بدون آگاهی از بنیادها و شالوده‌های جریان مدرنیته بود.

West and Modernity in the Discourse of Abdul Latif Shoushtari

During the Qajar era, an important factor for Iranian society #39;s familiarity with Western modernity was the travel of Iranian thinkers and tourists to India. Among these thinkers, Abdul Latif Shoushtari was a prominent figure, whose role has been much studied yet. The present paper seeks to answer these question: how Western modernity in India was reflected in Abdul Latif Shoushtari #39;s discourse and what effect it had on the Iranian evolution of political thought? This paper is using descriptiveanalytical method and discourse analysis theory. The findings of this study show that, although Shoushtari included many components of Western modernity in his book, and as a pioneer in this field, played a constructive role in the initial introduction of modernity to Iranian society as well as later thinkers to this, however, his knowledge was mostly based on appearances and manifestations, without deep knowledge of the basics and foundations of modernity.