پیش‌ شرط‌ های تحکیم دموکراسی در ترکیه (دوره‌های اواخر دولت عثمانی و دو دهه اول جمهوریت)

گذار به دموکراسی روندی است که دموکراسی سازی خوانده می شود. در عرصه سیاست، دموکراسی سازی در جامع ترین معنا گذار از حکومت اقتدارگرا به حکومت دموکراتیک و تثبیت، تعمیق و تحکیم آن است؛ امری که نیازمند پیش شرط ها و متغیرهای متعددی نظیر مدرنیزاسیون ‌اقتصادیاجتماعی، نقش دولت در مدرنیزاسیون، ساختار قدرت نسبی طبقات اجتماعی و گروه های ذی نفع، ظرفیت دولت دموکراتیک، میراث نظام اقتدارگرای قبل از گذار، جایگاه کشور در نظام جهانی و وابستگی، جایگاه کشور در نظام جهانی دولت‌ها، مبانی ساختاری احزاب سیاسی، محتوا و ساختار قانون اساسی، روحیه و نگرش رهبران و ماهیت جریان های سیاسی و غیره است. فرایند دموکراسی سازی در ترکیه از آغاز تاکنون تقریباً از همه این متغیرها متاثر بوده است. بر همین اساس، در پژوهش حاضر تمرکز اصلی بر نقش و تاثیر سه متغیر »محتوا و ساختار قانون اساسی «، »روحیه و نگرش رهبران و نخبگان سیاسی « و »ماهیت جریان های سیاسی « در فرایند دموکراسی سازی دو قرن آخر دولت عثمانی و دو دهه اول نظام جمهوریت است. به نظر می رسد با وجود اهمیت سه متغیر نام‌برده، وزن و اهمیت »روحیه و نگرش رهبران و نخبگان سیاسی « به سبب مدیریت و هدایت درست فرایند دموکراتیزاسیون ترکیه، سنگین تر است. چارچوب نظری مقاله مبتنی بر »نظریه پیش شرط های ساختاری تحکیم دموکراسی « با تاکید بر سه متغیر مزبور و روش ‌مورد استفاده »جامعه شناسی تاریخی « از نوع »مطالعه موردی « است.

Prerequisites for Consolidation of Democracy in Turkey(The late Ottoman Government and the First Two Decades of Republic of Turkey)

Generally, the process of democratization includes some variables such as socioeconomic modernization, the role of government in modernization, the capacity of the democratic state, the legacy of the authoritarian system before transition, the country #39;s position in the global system and dependence, the structural foundations of political parties, the content and structure of the constitution, the spirit and attitude of leaders and the nature of political movements. In fact, these variables are preconditions for realization of democracy. The process of democratization in Turkey has been affected by almost all of these variables since the beginning of the process of democratization. In this paper, in the process of democratization of the late Ottoman period and the first two decades of the Republic of Turkey, the main focus is on the role and effects of these three variables: the content and structure of the constitution , the spirit and attitude of political leaders and elites and the nature of political movements . The theoretical framework of the paper is based on the theory of structural preconditions for the consolidation of democracy . The method used in the paper is historical sociological investigation of the case study.