تداوم اندیشه ، زبان مشترک معماری مجموعه های مذهبی دارالسلطنه تبریز از قرن 7- 9 ه.ق

اندیشه به عنوان زبانی مشترک از ابتدا در پس معماری این سرزمین دیده می شود، از این رو صاحب نظران بسیاری در پی تبیین و تجلی زبان مشترک در آثار معماری بوده اند. در هر دوره از تاریخ شاهد ظهور بناهای جدیدی هستیم، که با حفظ الگوهای دوره های قبلی سعی بر تداوم اندیشه، به شکلی مناسب تر از قبل می باشند. در این میان، مجموعه های مذهبی بیشترین سهم از معماری این سرزمین رابه خود اختصاص داده اند. این پژوهش برآن است تا با بررسی مجموعه های مذهبی قرن 7 -9 ه. ق. شهر تبریز،اندیشه و زبان مشترک معماری ایرانی اسلامی را تبیین نماید. تحقیق بر اساس روشی ترکیبی شامل تاریخی تفسیری وراهبرد کلی توصیفی تحلیلی پیش رفته و نتایج حاکی از آن است که معماری ایرانی اسلامی بر اساس تداوم اندیشه شکل گرفته که این اندیشه بشکل زبان مشترک و الگو در آثار دیده می شوند که نشات گرفته از مفاهیم معنایی انتزاعی و عملکردی ظاهری می باشند.

Continuity of thought, common language of architecture of the religious collections of the Sultanate of Tabriz from the 7th -9th centuries AH

Thought has been seen as a common language behind the architecture of this land from the beginning, therefore, many experts have sought to explain and manifest a common language in architectural works. In each period of history, the development of new buildings can be witnessed maintaining the patterns of the previous periods while trying the continuity of thought in a more appropriate way than before. Meanwhile, religious complexes have the largest portion of the architecture of this land. This research aims to study the religious complexes of the 7th9th centuries A.H. Tabriz city to clarify the thought and common language of Iranian Islamic architecture. The research is based on a compound method including historical interpretive and general descriptiveanalytical strategy, and the obtained results indicate that IranianIslamic architecture is based on the continuity of thought, which can be seen as a common language and pattern in works derived from abstract, cultural, and social concepts.