نقد و بررسی هویت خلفایِ سه گانه و علی (ع) در معرفه الصحابه ابونعیم اصفهانی

براساس تئوری های انتقادی گفتمان، این پیشفرض که متون تاریخی را صرفا ذهنیت پدیدآورنده آنها سمت وسو می دهد، ناپذیرفتنی است زیرا میان متن موجود و ساختارها و فرآیند های سیاسی و مذهبی رابطه ای وجود دارد.بنابراین هر متن تاریخی را می توان با طرح این مساله پیش رو نهادکه دغدغه های سیاسی مذهبی ِنویسنده به برجستگی چه اشخاصی منجر شده و این نامها با چه نوع هویتی،با چه سنخ داوری هایی و با بهره گیری از کدام واژه ها سامان یافته است؟ با اتکاء به این مبانی نظری شیوه ی بازیابی ابونعیم درترجمه ی خلفای راشدین را درمعرفه الصحابه مورد تحلیل قرار می دهیم،زیرا بازنمایی روایات معرفه الصحابه نشان میدهد که اگرچه روایات آن انعکاسی از همان روایات قرن اول تا سوم هجری است اما گزینش،چینش و چگونگی استعمال واژگان آن در راستای طرد یا برجسته سازی برخی از اصحاب رسول خدا شکل گرفته است تا به فرآیند سیاسی مذهبی زمانه پاسخ قاطعی دهد.

Critique of the Identity of the Three Caliphs and Ali in AlMa'rifah AlSahaba by Abu Na'im Isfahani

From the point of view of current history, the assumption that historical texts are merely obscured by their creatorchr(chr('39')39chr('39'))s mentality is unacceptable because there is a connection between existing text and political and religious structures and processes. What personalities did the authorchr(chr('39')39chr('39'))s politicalreligious concerns lead to, and with what kind of identity, what kind of judgments, and what words were used to organize these names? Relying on these theoretical foundations, we analyze Abu Naeemchr(chr('39')39chr('39'))s method of retrieving the translation of the Rashidun caliphs in the introduction to the Sahaba, because the representation of the narrations of the introduction of the Sahaba shows that although its narrations are a reflection of the same narrations of the first to third centuries AH, The use of its words has been formed in order to reject or highlight some of the companions of the Messenger of God in order to give a decisive answer to the politicalreligious process of the time.