عشق و زن از نگاه دانشمند بزرگ اندلسی ابن ‌حزم (متوفی 456) در کتاب طَوق الحَمامَه فی الاُلفَه و الاُلاّف

کتاب طَوق الحَمامَه فی الاُلفه و الاُلاّف، تالیف ابن حزم اندلسی، اثری است درباره ماهیت و معنا و معایب و محاسن عشق. نویسنده برای بهتر رساندن مراد خویش در موضوع عشق، علاوه بر شواهد قرآنی، حدیثی و شعری، از حکایت نیز بهره برده است، حکایت هایی که برخلاف شیوه متداول اسلاف مولف، برگرفته از حوادث دوره زندگی نویسنده و دارای شخصیت های واقعی است. زنان (آزاد یا کنیز) در این داستانها اغلب یکی از دو نقش اصلی عاشق یا معشوق را ایفا می کنند. گرچه ابن حزم آشکارا به سبک زندگی و عادات و رفتار زنان روزگار خود در قرطبه اشاره نکرده، اما می توان از لابه لای این حکایت ها تصویری کلی از بخشی از زندگی این زنان ارائه کرد. نگارندگان در این پژوهش کوشیده اند تا با معرفی این کتاب و بررسی حکایت هایش از بخشی از زندگی زنان قرطبی پرده بردارند، زنانی که به دو طبقه کلی اشراف زادگان و جاریه ها (کنیزان) دسته بندی شده و هر کدام رفتار و جایگاه طبقاتی خاصی داشته اند.

Love and women from the point of view of Ibn Hazm the great Andalusian scholar (D: 456 ) Case Study: Ṭawq alḥamāmah fī alulfah waalullāf

Ṭawq alḥamāmah fī alulfah waalullāf which has written by Ibn Hzm Andalusian is a work about nature, meaning, advantages and disadvantages of Love. In addition to evidences of Quran, Hadith and poetry, the author has used stories to illustrate his purpose about love which are based on his own life experiences and real characters unlike previous common method. In these stories women (free or slave) often play two kinds of role: lover or beloved. Although, Ibn Hazm has not clearly mentioned women’s lifestyle and habits in Cordoba in his own time, an overview about some parts of these can be presented. The authors of this paper has tried to uncover some parts of women's lives by introducing this work and studying its stories; women with special status and behaviors who has classified in two general categories: aristocrat and Djariya.Keywords: Ṭawq alḥamāmah, Love in Islamic literature, Ibn Hazm, story, free woman, Djariya.