پایگاه اجتماعی موسیقی در بغداد قرون دوم و سوم هجری

موسیقی در بغداد عصر عباسی، به عنوان یکی از اجزای جدایی ناپذیر زندگی مردم و ابزاری برای سرگرمی مورد توجه گروه های مختلف اجتماعی قرار داشت. خواص که از جایگاه اجتماعی مهمتری برخوردار بودند، با استخدام موسیقیدانان در خانه ها و کاخ های خود و حمایت از آنان در پیشرفت موسیقی نقش موثری ایفا می کردند. در این طبقه به کارگیری موسیقی دانان و کنیزان خواننده و نوازنده بیانگر تشخص، اقتدار، و پایگاه اجتماعی آنان بود. در میان عامه نیز موسیقی، هنری شناخته شده بود و اقشار مختلف مردم همچون بزازان و حجامت گران با موسیقی آشنایی داشتند. با این حال، از آنجا که به لحاظ شرعی، روایاتی چند، پرداختن به موسیقی را از محرمات دانسته، وجهه اجتماعی این هنر در جامعه اسلامی بغداد چندان ارزشمند نبود. پژوهش حاضر، کوشیده است پایگاه اجتماعی موسیقی و موسیقی دانان را در جامعه بغداد قرون دوم و سوم بررسی نماید. روش پژوهش توصیفیتحلیلی و با استفاده از منابع و مآخذ موجود سامان یافته است.

Social Status of Music in Baghdad During second and third Centuries

During the Abbasi era in Baqdad, music was considered as one of the parts of people's life and paid attention as a means of entertainment by different social classes. The special classes, that have higher social position, played an effective role in developing music by applying the musicians in their houses and supporting them. In such classes, applying the singer and player bound women showed their power and the importance of their social position. As a result, some governments were known as musicians themselves. Also, Music was well known between the public. Various communities of society like the tailors and cuptherapists were familiar with music. However, according to religion and some narratives dealing with music is forbidden, so the social approach toward this art was not much appreciated in Baghdad. The presented research is studying about the status of the art of music between different social classes in Baghdad. The research method is descriptiveanalytic and is organized based on the sources and references of the existing researches.