جایگاه و هویتِ «واماندگانِ اخروی» در آیات اصحاب اعراف

در آیات شریفه 46 تا 49 سوره اعراف، گزارشی ویژه از برخی حقایق و وقایعِ اخروی در ارتباط با چند طیف انسانی، مطرح شده است؛ تحقیق حاضر بر آن است که با روش توصیفی - تحلیلی، به این مسئلۀ سه ‌بخشی پاسخ دهد که: آیا این آیات، از واماندگانِ اخروی نیز سخن گفته‌اند؟ و در صورت مثبت بودن جواب، اولاً با چه تعبیری به ایشان اشاره شده است؟ و ثانیاً ایشان چه هویتی دارند؟ حاصل تحقیق آنکه، واماندگانِ اخروی، در این آیات شریفه، حضوری شاخص دارند، اما بر خلاف نظر جمهور اهل سنت، عنوانِ «اصحاب اعراف» ناظر بر ایشان نیست، بلکه با تعبیر «اصحاب الجنه»‌ای که هنوز وارد بهشت نشده و طمع بهشت و خوف جهنم دارند، از ایشان یاد شده است (و «اصحاب اعراف» اشاره به صدر نشینانِ صاحب منصبِ اخروی دارد). این واماندگان، اولاً طیفی منتسب به جامعه اهل ایمان، ولی دارای ضعف در ایمان و عمل‌اند به ‌نحوی‌ که برآیندِ نهاییِ حسنات و سیئاتشان برابر است. ثانیاً از حیث اجتماعی، در زمرۀ طبقه مستضعف هستند که طعم ظلم و تحقیر مستکبرانِ کافر را چشیده‌اند. روایاتی از اهل بیت (ع)، در اشاره به حقایق مزبور، پیشتاز و به غایت ممتازند.