عرضه قرآن توسط پیامبر(ص) و جبرئیل و جایگاه آن در مطالعات قرآنی

در منابع روایی اهل سنت، گزارش هایی وجود دارد که نشان می دهد همه ساله پیامبر اکرم(ص) آن بخش از آیاتی که بر ایشان نازل شده بود را بر جبرئیل عرضه می کردند. در برخی دیگر از گزارش ها این جبرئیل بود که هر سال آیات نازله از قبل را برای پیامبر(ص) قرائت می کرد. موضوع «عرضه» قرآن توسط جبرئیل بر پیامبر(ص) و یا بالعکس، به خصوص در منابع اهل سنت ارتباط عمیقی با برخی از مباحث علوم قرآنی از جمله: قرائات، نسخ التلاوة، جمع قرآن توسط عثمان و... پیدا کرده و حتی برخی فضیلت ها به برخی از افراد نسبت داده شده است. پیوند بحث عرضه با این مباحث، ضرورت بررسی آن را دو چندان می کند؛ اعتماد یا عدم اعتماد به این گزارش ها می تواند در نوع نگاه ما به برخی از مباحث یادشده تاثیرگذار باشد و سرنوشت برخی از مسائل را بهتر روشن کند. نوشتار حاضر، کوششی تحلیلی-انتقادی در نقد و بررسی مساله عرضه، جایگاه و تاثیر آن در حوزه برخی از مسائل علوم قرآنی است. نتایج نشان می دهد این مساله، جایگاه خاصی در میان شیعه ندارد. روایت عرضه به دلیل ضعف سندی و اشکال در برخی از طرق نقل، قابل نقد بوده و بر فرض اعتماد به صدور آن، برداشت های صورت گرفته و بعضی از مسائل گره خورده با آن، درست به نظر نمی رسد.

quran presentstion by prophet and gabriel and its position in quranic studies

there are reports in sunni narrative sources which show the prophet would present revealed verses to gabriel . in other reports it was gabriel who would recite the verses to the prophet before these verses would be revealed to him. in sunni sources the subject of presentation of quran to the prophet by gabriel or vice versa has found deep relation in some of quranic arguments such as : reciting , versions of reciting , collection of quran by osman , and some people gaining credit via this.associating & presentation issue & with these arguments shows the importance of examining the matter. whether one trusts or not can influence our views regarding these subjects and we can shed some light on them. this written piece is an analytical critical attempt to examine the problem of presentation , its position and effects on some quranic issues.the results show presentation has no place in shia groups and it is open to criticism due to weak narration documents and errors in citations. even if one trusts its issue , interpretations which occur differently and involve other matters make credibility hard and weak.