>
Fa   |   Ar   |   En
   محورهای هم نشینی معنای «عقل» در نهج البلاغه  
   
نویسنده موسوی بفرویی محمد ,عمویی مریم
منبع كتاب قيم - 1397 - دوره : 8 - شماره : 18 - صفحه:297 -318
چکیده    یکی از مهم ترین ویژگی های ساختاری نهج البلاغه، تناسب و انسجام حاصل از ارتباط معنایی واژه با واژگان دیگر است. این ارتباط معنایی با استفاده از تناسب معنایی، قابل تبیین است و از این جهت، مناسبت دارد از محور هم‌نشینی که یکی از راهکارهای عمده در انتقال پیام گفتاری است، بهره برد. ارزش چینش واژگان و گزینش آنها توسط گوینده، با توجه به ارتباط معنایی واژگان هم نشین، آشکار می شود. در این میان، واژه «عقل» از کلماتی است که در کتاب ارزشمند نهج البلاغه، جزء واژگان چند معنایی محسوب می‌شود. از ‌این‌رو، پژوهش حاضر با روش توصیفی‌ تحلیلی و با بهره جویی از منابع کتابخانه ای ‌ اسنادی به بررسی محور هم نشینی واژه «عقل» در آن کتاب پرداخته و به این نتیجه رسیده است که هم نشینی «عقل» با واژگان «شهادت، دفاین، تحصین، تکلّم، سهو، تدبیر، موعظه، رعایه و روایه» بیان‌کننده نوعی از تناسب معنایی در گفتار است.
کلیدواژه نهج البلاغه، عقل، ارتباط معنایی، هم نشینی معنایی
آدرس دانشگاه میبد, گروه علوم قرآن و حدیث, ایران, دانشگاه میبد, ایران
پست الکترونیکی amouei@yahoo.com
 
   Syntagmatic Axes of the Meaning of “Reason” in Nahj alBalaghah  
   
Authors amooei maryam ,mosavi bafroee sayed mohammad
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved