بررسی تفاوت‌های پاسخ به تحریکات تصویری دارای بار احساسی در زنان و مردان با استفاده از آزمون آماری ویلکاکسون

بازشناسی احساسات یکی از موضوعات چالش‌برانگیز در بین محققان بخصوص در حوزه محاسبات عاطفی محسوب می‌شود. هرچند موفقیت‌هایی در این زمینه حاصل شده است، اما هنوز الگوریتمی ارائه نشده که بتواند احساسات بشر را به‌طور کامل بازشناسی نماید. یکی از دلایل آن، ممکن است عدم توجه به تفاوت افراد در پاسخ‌دهی به یک محرک عاطفی باشد. از این میان، مهم‌ترین عامل تفاوت‌های جنسیتی در پاسخ به احساسات است. مطالعه حاضر با ارائه رویکردی جامع از روش‌های تحلیل سیگنال، تفاوت‌های جنسیتی را در پارامترهای الکتروکاردیوگرام (ecg)، هدایت الکتریکی پوست (gsr) و پالس انگشت مورد بررسی قرار داده است. سیگنال‌های خودمختار 47 دانشجو (میانگین سن: زنان 1.7 ± 21.9 و مردان 1.48 ± 21.1 سال) در هنگام تماشای تصاویر احساسی شادی، غم، ترس و آرامش جمع‌آوری گردید. طیف وسیعی از ویژگی‌ها از سه سیگنال استخراج شد و تفاوت میان پاسخ سیگنال‌های خودمختار زنان و مردان با آزمون آماری ویلکاکسون مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد که تفاوت‌های معناداری میان پاسخ‌های فیزیولوژیکی زنان و مردان در هنگام تماشای تصاویر احساسی وجود دارد که قابلیت پاسخ‌های قلبی نسبت به gsr بالاتر است. همچنین، اهمیت و نقش ویژه شاخص‌های غیرخطی در تحلیل سیگنال‌های حیاتی دو جنس در پاسخ به تصاویر احساسی نشان داده شد. بیشترین تفاوت معنادار در ویژگی‌های استخراج‌شده از دو گروه مربوط به احساس غم بوده است. نتایج این تحقیق، بر نقش جنسیت به‌عنوان یک عامل مهم در مسئله بازشناسی احساسات تاکید دارد و پیشنهاد می‌کند که در هنگام طراحی سیستم بازشناسی احساسات تفاوت‌های فردی لحاظ گردد.