اشتراک‌گذاری بهینه انرژی منابع تولید پراکنده تجدیدپذیر در شبکه توزیع با درنظرگرفتن عدم‌قطعیت

در این مقاله یک رهیافت تصادفی کارآمد به منظور درنظر گرفتن اثرات عدم‌قطعیت بر نحوه اشتراک‌گذاری بهینه انرژی و جایابی مکان نصب منابع تولید پراکنده تجدیدپذیر در شبکه‌ی توزیع ارائه شده است. تابع هدف اصلی مدل پیشنهادی، کاهش تلفات انرژی در شبکه‌ی توزیع است. به دلیل بزرگی تلفات سالیانه شبکه توزیع، کاهش تلفات مزایای چشم‌گیری دارد. حذف بخشی از  تلفات، صرفه‌جویی قابل توجهی را در مصرف انرژی به دنبال دارد و سرمایه‌گذاری برای افزایش کارایی شبکه را توجیه می‌کند. از جمله این سرمایه‌گذاری‌ها قراردادن منابع توزیع‌شده (dg) مانند منابع تولید پاک و تجدیدپذیر (res) در شبکه است. عدم‌قطعیت موجود در تولید res و تقاضای انرژی، بهره‌بردار شبکه توزیع را در به‌کارگیری بهینه از منابع مختلف را با چالش مواجه کرده است. در نتیجه، مشارکت انرژی منابع تجدیدپذیر عموماً بر این اساس مشخص می‌شود که فقط بخش کوچکی از تولید نامی این منابع در تامین انرژی شبکه نقش دارد. روش پیشنهادی اشتراک‌گذاری بهینه انرژی و جایابی منابع تجدیدپذیر را در برابر تمام وضعیت‌های غیر قطعی بهره‌برداری را تضمین می‌کند. مدیریت عدم‌قطعیت در این مقاله براساس روش سناریو بنیان مدل‌سازی شده است. همچنین با انجام تحلیل حساسیت، حداکثر درصد نفوذ و تعداد بهینه منابع تجدیدپذیر قابل نصب در شبکه تعیین می‌شود. مدل پیشنهادی برروی شبکه توزیع شعاعی 33 شینه ieee و در محیط نرم‌افزار بهینه‌سازی gams پیاده‌سازی شده است. نتایج شبیه‌سازی توزیع مناسب انرژی بر روی منابع موجود و کاهش تلفات انرژی شبکه را براساس جایابی و اشتراک‌گذاری انرژی منابع تولید پراکنده تجدیدپذیر نشان می‌دهد. ارزیابی نتایج برنامه‌ریزی تصادفی نسبت به برنامه‌ریزی در حالت قطعی، دستیابی به یک مقدار واقعی برای کاهش تلفات در حدود 35% را تضمین می‌کند.