بررسی عددی تاثیر مکان قراردهی عملگر پلاسمایی در افزایش کارایی ایرفویل

تواناییِ کنترل جریان، یکی از نیازهای اساسی در علم مکانیک سیالات است که پیوسته توسط محققین دنبال می‌شود. یکی از روش های نوین در این حیطه استفاده از عملگرهای پلاسمایی است که به‌‎وسیله‌ی تزریق ممنتوم به لایه‌ی مرزی، سبب تاخیر در وقوع پدیده‌ی جدایش می‌شود. هدف از این بررسی، کنترل جریان عبوری از روی ایرفویل nlf0414 به‌کمک عملگر پلاسمایی است. برای این منظور، ابتدا مدل‌‌سازی ایرفویل به هر دو صورت عددی و تجربی تحت شرایط کاملاً مشابه و زاویه‌ی حمله‌ی 18 درجه انجام می گیرد. در مرحله‌ی بعد، محل قرارگیری عملگر بر روی سطح ایرفویل در میزان به تاخیر انداختن پدیده‌ی جدایش به‌صورت عددی بررسی می‌شود. نتایج نشان می دهد که حضور عملگر پلاسمایی درست در نوک ایرفویل بیشترین تاثیر را در به تاخیر انداختن پدیده‌ی جدایش داشته و سبب افزایش 100% نسبت ضریب نیروی برا به ضریب نیروی پسا (بازده ایرفویل) در این زاویه‌ی حمله‌ی می‌شود.