evaluation of moringa foliage (moringa oleifera) as goat feed

Thirty five growing male goats (6.98±0.86 kg bw) were divided into five equal groups with seven animals in each group. the five dietary treatments were consisted of varying proportions of moringa foliage (moringa oleifera) and napier grass (pennisetum purpurium); t1 (100% moringa foliage); t2 (75% moringa foliage+25% napier grass); t3 (50% moringa foliage+50% napier grass); t4 (25% moringa foliage+75% napier grass) and t5 (100% napier grass) (control). the experiment was arranged in complete randomized design to evaluate the feed intake, nutrient digestibility and live weight gains of bengal goats fed napier grass mixed with different levels of moringa foliage. the dry matter (dm), crude protein (cp) and ash contents of the diets increased as the proportion of moringa foliage increased and the reverse was seen for organic matter (om) and acid detergent fiber (adf) content. the dm intake was significantly (p<0.01) higher in sole moringa diet than napiermoringa foliage mixture and sole napier diet. crude protein intake increased with higher inclusion level of moringa foliage in the diet. the dm and om digestibility of goats was significantly (p<0.01) higher in sole moringa foliage diet than in other experimental diets. the cp digestibility was increased linearly with increasing level of moringa foliage in the diet. nitrogen retention was significantly (p<0.01) higher in sole moringa and moringanapier mixture diets than in the sole napier grass diet. the mean daily average live weight gain followed a similar trend as the nitrogen retention which revealed that the nitrogen retention of all treatment groups was above the maintenance level of the animals. it is concluded that moringa foliage can be replaced in goat diet up to 75% in napier grass based diet.

بررسی شاخ و برگ مورینگا (مورینگا اولیفرا) به عنوان خوراک بز

35 بز نر در حال رشد (86/0±98/6 کیلوگرم وزن بدن) به پنج گروه مساوی با هفت حیوان در هر گروه تقسیم شدند. پنج تیمار غذایی از نسبت‪های مختلف شاخ و برگ مورینگا (مورینگا اولیفرا) و علف ناپیر (Pennisetum purpurium) شامل: T1 (100 درصد شاخ و برگ مورینگا)؛ T2 (75 درصد شاخ و برگ مورینگا+25 درصد علف ناپیر)؛ T3 (50 درصد شاخ و برگ مورینگا+50 درصد علف ناپیر)؛ T4 (25 درصد شاخ و برگ مورینگا+75 درصد علف ناپیر) و T5 (100 درصد علف ناپیر) (کنترل). این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی به منظور بررسی خوراک مصرفی، قابلیت هضم مواد غذایی و افزایش وزن زنده بزهای بنگال تغذیه شده با علف ناپیر مخلوط با سطوح مختلف از شاخ و برگ مورینگا انجام شد. میزان ماده خشک (DM)، پروتئین خام (CP) و خاکستر جیره‪های غذایی با افزایش نسبت شاخ و برگ مورینگا افزایش یافت و برعکس آن برای ماده آلی (OM) و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF) مشاهده شد. ماده خشک مصرفی در جیره غذایی مورینگا تنها از مخلوط شاخ و برگ ناپیرمورینگا و جیره غذایی ناپیر تنها بالاتر بود (01/0P<). مصرف پروتئین خام با افزایش سطح گنجاندن شاخ و برگ مورینگا در جیره غذایی افزایش یافت. قابلیت هضم DM و OM بزها در جیره غذایی که تنها شامل شاخ و برگ مورینگا بود بالاتر از دیگر جیره‪های غذایی آزمایشی بود (01/0P<). قابلیت هضم CP به طور خطی با افزایش سطوح شاخ و برگ مورینگا در جیره غذایی افزایش یافت. ابقای نیتروژن به طور معنی داری (01/0P<) در جیره‪های غذایی شامل تنها مورینگا و مخلوط مورینگاناپیر بالاتر از در جیره غذایی علف ناپیر تنها بود. میانگین متوسط افزایش وزن زنده روزانه روندی مشابه با ابقای نیتروژن را دنبال نمود که نشان داد که ابقای نیتروژن تمام گروه‪های تیماری بالاتر از سطح نیاز نگهداری حیوانات بود. به نظر می‪رسد که شاخ و برگ مورینگا را می‪توان در جیره غذایی بز تا 75 درصد در جیره‪های بر پایه علف ناپیر جایگزین نمود