effect of dietary supplementation of aspergillus xylanase on broiler chickens performance

The effect of aspergillus xylanase (asxyl) supplementation to maize-soybean diets on serum aspartate aminotransferase, serum alanine aminotransferase, microbial examination, growth traits, carcass characteristics and meat quality traits of broiler chickens was investigated. three hundred one-day-old mixed sex “cobb 500” broiler chicks were allotted to 5 dietary treatments with 5 replicates of 12 birds each. the treatments include, asxyl0 (0 g/kg), asxyl10 (1 g/kg), asxyl15 (1.5 g/kg), asxyl20 (2 g/kg) and asxyl25 (2.5 g/kg). birds fed asxyl20 had the highest (p<0.05) body weight with an improved feed conversion ratio (fcr) and a higher values for thigh, breast, wing and carcass yields. neck weight was high (p<0.05) for fed birds asxyl0, asxyl15 and asxyl20. drumstick recorded higher (p<0.05) value for birds fed asxyl20 though, similar to asxyl10, asxyl15 and asxyl25. drip and cooking loss decreased (p<0.05) with increased supplemental levels of asxy while shear force increased (p<0.05) as asxyl supplementation increased. urea, aspartate aminotransferase and alanine aminotransferase decreased (p<0.05) with increased supplemental levels of asxyl while glucose level increased (p<0.05) with increased levels of asxyl supplementation. supplementary asxyl influenced (p<0.05) the proliferation of lactobacillus counts in ileum and caecum while no difference (p>0.05) was observed on the population of bifidobacteria and escherichia coli in both ileum and caecum of broilers at the end of the feeding trial. it was concluded that dietary asxyl20 produced a much improved body weight and retail cut yields. again, the bio-markers showed that asxyl improved the health status of broiler chicken and the tested enzyme influenced a positive intestinal environment.

اثر مکمل جیره‌ای آسپرژیلوس زایلاناز روی عملکرد جوجه‌های گوشتی

اثر مکمل آسپرژیلوس زایلاناز (ASXYL) در جیره‌های غذایی ذرت سویا روی آسپارتات آمینوترانسفراز سرم، آلانین آمینوترانسفراز سرم، تست میکوبی، صفات رشد، خصوصیات لاشه و صفات کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی بررسی شد. 300 جوجه گوشتی یکروزه جنس مختلط Cobb 500 به 5 جیره‌ غذایی با 5 تکرار هرکدام 12 پرنده اختصاص یافت. تیمارها شامل، ASXYL0 (0 g/kg)، ASXYL10 (1 g/kg)، ASXYL15 (1.5g/kg)، ASXYL20 (2g/kg) و ASXYL25 (2.5 g/kg) بودند. پرنده‌های تغذیه شده با ASXYL20 بیشترین وزن بدن (05/0P<) با ضریب تبدیل بهبود یافته (FCR) و مقادیر بالاتری برای ران، سینه، بال و عملکرد لاشه داشتند. وزن گردن برای پرندگان تغذیه شده با ASXYL0، ASXYL15 و ASXYL20 بالا بود (05/0P<). مقدار ران مرغ رکورد برداری شده بالاتر (05/0P<) برای پرندگان تغذیه شده با ASXYL20 اگرچه، مشابه با ASXYL10، ASXYL15 و ASXYL25. از دست دادن آب میان بافتی و کیفیت پخت و پز با افزایش سطوح مکمل ASXY کاهش داشت (05/0P<) اگرچه نیروی برشی همراه با افزایش مکمل ASXYL افزایش داشت. اوره، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین ترانسفراز با افزایش سطوح مکمل ASXYL کاهش داشت اگرچه سطح گلوکز با افزایش سطوح مکمل ASXYL افزایش داشت. مکمل ASXYL تکثر شمار لاکتوباسیلوس‌ها در ایلئوم و سکوم را تحت تأثیر قرار داد اگرچه هیچ تفاوتی (05/0<P) روی جمعیت بیفیدوباکتریا و اشرشیاکلی هم در ایلئوم هم در سکوم جوجه‌های گوشتی در پایان آزمایش تغذیه‌ای مشاهده نشد. نتیجه گرفته شده که جیره ASXYL20 وزن بدن بهبود یافته بیشتر و مقادیر برشی جزئی تولید می‌کند. به‌علاوه، نشان‌گرهای زیستی نشان دادند که ASXYL وضعیت سلامتی جوجه‌های گوشتی را بهبود داده و آنزیم آزمون شده بر محیط روده تأثیر مثبت گذاشت.