effects of different toxin adsorbents on the amount of diazinon residue in white grape pomace and milk production and composition and toxin residues in mohabadi lactating goats

Today, researches have shown that the best and most effective way to reduce the incidence of disorders related to pesticides and prevent their transfer to the milk and other animal products is the application of adsorbents or bonding compounds. this study aimed to investigate the effects of different toxin adsorbents (mycofix-plus, bio-tox, bio-acid) on the amount of diazinon residues in grape pomace, and their effects on milk production and composition and toxin residues in it. in this study, 20 mahabadi breed dairy goats were used with 4 experimental treatments and 5 replications in a completely randomized design. the milk production was significantly affected by bio-tox and mycofix-plus adsorbents (p<0.05). adsorbents had a positive and significant role in reducing the amount of diazinon toxins in the feed (p<0.05). at the same time, bio-tox adsorbent had the greatest impact on the reduced amount of diazinon toxins in diets with high levels of grape pomace. the amount of toxins transferred to the milk was significantly reduced under the effect of bio-tox and bio-acid (p<0.05) which was lower than maximum residues limit for diazinon in milk. generally, the results revealed that the toxin adsorbent compounds decreased the amount of diazinon toxins in diets with high levels of grape pomace and resulted in healthier products in addition to assuring the safety of milk and increasing the efficiency of milk yield. in this study, bio-tox and bio-acid were more effective in reducing diazinon residue in milk.

تأثیرات جاذب‌های مختلف سموم بر میزان دیازینون باقیمانده در تفاله انگور سفید، تولید و ترکیب شیر و بقایای سم در بزهای شیرده مهابادی

امروزه تحقیقات نشان می‏دهد که بهترین و در عین ‌حال باصرفه‌ترین شیوه کاهش بروز اختلالات مربوط به سموم دفع آفات و یا جلوگیری از انتقال این سموم به شیر و سایر فرآورده‏های دامی، استفاده از مواد جاذب و یا مواد باند‌کننده است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیرگذاری جاذب‏های مختلف سموم (مایکوفیکس پلاسبیوتوکسبیو‏اسید) بر میزان سم دیازینون باقی‌مانده در تفاله انگور و اثرات آنها بر تولید و ترکیب شیر و بقایای سم در شیر انجام گرفت. در این مطالعه از 20 رأس بز شیرده نژاد مهابادی با 4 تیمار آزمایشی و 5 تکرار در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی استفاده شد. میزان تولید شیر به ‌صورت معنی‌داری تحت تأثیر جاذب‏های بیوتوکس و مایکوفیکس پلاس قرار گرفت (05/0P<). جاذب‏ها نقش مثبت و معنی‏داری در کاهش سم دیازینون خوراک داشتند (05/0P<). در عین‌ حال جاذب بیوتوکس در جیره‏های غذایی با سطوح بالای تفاله انگور بیشترین کاهش سم دیازینون را داشت. میزان سم دیازینون انتقال‌یافته به شیر تحت تأثیر تیمار بیوتوکس و بیو‏اسید کاهش معنی‏داری داشت (05/0P<) و کمتر از استاندارد بین‌المللی باقی‌مانده دیازینون در شیر بود.به ‌طورکلی نتایج نشان داد که ترکیبات جاذب سموم در جیره‏های دارای سطوح بالای تفاله انگور مقادیر سم دیازینون را کاهش داده و علاوه بر تضمین سلامتی و افزایش کارایی تولید شیر، سبب تولید محصول سالم‏تری می‏گردد. در این تحقیق بیشترین تأثیر در کاهش دیازینون باقیمانده در شیر در جاذب بیوتوکس و بیواسید بود.