effects of dietary crude protein level and stocking density ongrowth performance, nutrient retention, blood profiles,and carcass weight of growing‐meat quails

Two experiments were conducted to evaluate the effect of stocking density on growing-meat quail performance (experiment i) and the effect of dietary crude protein (cp) levels and stocking density on growth performance, nutrient retention, blood metabolites, and carcass weight of growing-meat quails under high ambient temperature (experiment ii). three hundred and eighty male growing-meat quails were raised under 4 different stocking densities of 13, 17, 21, and 25 quails per cage (experiment i). each treatment was performed in 5 replicates using a completely randomized design. in experiment ii, 600 male growing-meat quails were assigned to 6 treatments (5 replicates) with 2 stocking densities (17 and 23 quails per cage) and 3 levels of cp (20, 22, and 24%) in a 2 × 3 factorial arrangement. in experiment i, the growing quails raised at 25 birds per cage had lighter body weight (bw) and body weight gain (bwg) than those at 13 and 17 quails per cage (p<0.05). linear reductions in bw (p=0.008), feed intake (p=0.033), and bwg (p=0.012) as increasing stocking density were detected. in experiment ii, cp levels and stocking density had no effect on growth performance, nutrient retention, blood profiles, and relative carcass weight (p>0.05). however, a 20% cp level significantly increased cp digestibility and decreased uric acid concentration compared to 24% cp (p<0.05). furthermore, increased relative breast weight was detected in the quails raised under a high stocking density (p<0.05). the growing-meat quails have enhanced growth performance at the density of 32.10 to 51.85 birds/m2. with a 20% cp diet, increased growth performance and cp digestibility were observed.

اثرات سطح پروتئین خام جیره و تراکم در واحد سطح روی عملکرد رشد، ابقاء مواد تغذیه‌ای، پروفایل‌های خون، و وزن لاشه بلدرچین‌های گوشتی در حال رشد

دو آزمایش برای ارزیابی اثر تراکم در واحد سطح روی عملکرد بلدرچین درحال رشد گوشتی (آزمایش 1) و اثر سطوح پروتئین خام جیره (CP) و تراکم در واحد سطح روی عملکرد رشد، ابقاء مواد تغذیه‌ای، متابولیت‌های خونی، و وزن لاشه بلدرچین‌های در حال رشد گوشتی تحت دمای محیطی بالا (آزمایش 2) انجام شد. 308 بلدرچین نر در حال رشد گوشتی تحت 4 تراکم در واحد سطح متفاوت از 13، 17، 21 و 25 بلدرچین به ازای قفس پرورش داده شدند (آزمایش 1). هر تیمار در 5 تکرار با استفاده از طرح کاملاً تصادفی بکارگرفته شدند. در آزمایش 2، 600 بلدرچین درحال رشد نر به 6 تیمار (5 تکرار) با 2 تراکم در واحد سطح (17 و 23 بلدرچین به ازای قفس) و 3 سطح از CP (20، 22 و 24 درصد) در یک طرح فاکتوریل 3 × 2 اختصاص یافتند. در آزمایش 1، بلدرچین‌های در حال رشد پرورش یافته در قفس‌هایی با 25 پرنده وزن بدن (BW) و رشد وزنی بدن (BWG) سبک‌تر در مقایسه با قفس‌های دارای 13 و 17 بلدرچین داشتند (05/0>P). کاهش‌های خطی در BW (008/0P=)، خوراک مصرفی (033/0P=) و BWG (012/0P=) همراه با افزایش تراکم در واحد سطح شناسایی شدند. در آزمایش 2، سطوح CP و تراکم در واحد سطح اثری روی عملکرد رشد، ابقاء مواد تغذیه‌ای، پروفایل‌های خونی، و وزن لاشه نسبی نداشتند (05/0<P). با این حال، سطح پروتئین 20 درصد به‌ طور معنی‌داری قابلیت هضم پروتئین را افزایش و غلظت اسید اوریک را در مقایسه با CP 24 درصد کاهش داد (05/0>P). به ‌علاوه، افزایش نسبی وزن سینه در بلدرچین‌های پرورش یافته تحت یک تراکم در واحد سطح بالا تشخیص داده شد. بلدرچین‌های در حال رشد گوشتی عملکرد رشد در تراکم 10/32 تا 85/51 پرنده/m2بیشتری دارند. با یک جیره 20 درصد CP، عملکرد رشد افزایش داشت و قابلیت هضم CP مشاهده شد.