effect of cut and irrigation water quality on chemical composition and in situ rumen degradability of alfalfa

The objective of this study was to investigate the effects of cut and irrigation water quality on chemical composition and in situ dry matter (dm), crude protein (cp) and neutral detergent fiber (ndf) degradabil-ity of alfalfa. three fistulated zel sheep (approximately 2 years old) were used in a complete randomized design to evaluate the in situ rumen degradability. ruminal incubation times consisted of 0, 3, 6, 9, 12, 24, 48, and 72 h. the results showed that increasing the cut of maturity and irrigation with saline water significantly cause to increase the components of cell wall (p=0.0011) and decrease the protein concentrations in alfalfa (p=0.0001). except the quickly rumen degradability of dm that in first cut of alfalfa was higher, other parameters of ruminal degradability of dm were not different. ruminal ndf degradability in second cut of alfalfa, that irrigated with saline water, was higher (p=0.0143). degradation rate of ndf in first cut of alfalfa, and effective rumen degradation of ndf at different passage rate in alfalfa that irrigated with saline water were higher. slowly ruminal cp degradability (p=0.001) and effective degradation at different passage rate of alfalfa, that irrigated with saline water, were higher. the cut did not effect on cp degradability of alfalfa. our experiment indicates that increasing water salinity have not a negative effect on alfalfa forage quality.

تأثیر چین و کیفیت آب آبیاری رو ترکیب شیمیایی و تجزیه‌پذیری in situ شکمبه‌ای یونجه

هدف از این مطالعه بررسی اثرات چین و کیفیت آب آبیاری رو ترکیب شیمیایی و ماده خشک (DM) in situ، پروتئین خام (CP) و تجزیه‌پذیری الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) یونجه بود. سه گوسفند زل فیستوله شده (تقریباً 2 ساله) در یک طرح کاملاً تصادفی برای ارزیابی تجزیه‌پذیری in siut شکمبه‌ای استفاده شدند. زمان‌های انکوباسیون شکمبه‌ای ساعت‌های 0، 3، 6، 9، 12، 24، 48 و 72 را شامل شد. نتایج نشان دادند که افزایش بلوغ چین و آبیاری با آب شور به ‌طور معنی‌داری باعث افزایش اجزاء دیواره سلولی (011/0P=) و کاهش غلظت‌های پروتئین در یونجه (0001/0P=) می‌شود. به استثنای سرعت تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای DM که در چین اول یونجه بالا بود، پارامترهای دیگر تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای DM معنی‌دار نبودند. تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای NDF در دومین چین یونجه، که با آب شور آبیاری شده بود، بالاتر بود (0143/0P=). نرخ تجزیه‌پذیری NDF در چین اول یونجه، و تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای مؤثر NDF در نرخ عبور متفاوت در یونجه‌ای که با آب شور آبیاری شده بود بالاتر بودند. تجزیه‌پذیری آهسته شکمبه‌ای CP (001/0P=) و تجزیه‌پذیری مؤثر در نرخ عبور متفاوت یونجه، که با آب شور آبیاری شده، بالاتر بود. چین روی تجزیه‌پذیری CP یونجه اثر نداشت. آزمایش ما نشان می‌دهد که افزایش شوری آب اثر منفی روی کیفیت علوفه یونجه نداشت.