performance, metabolic responses of fresh cows to daily or every other day oral drenching a glucogenic precursor

The delivery method of [continuous (cont) vs. every other day or intermittent (int)] a glucogenic precursor (gp) which was contained glycerin (500 g/kg), mono-propylene glycol (250 g/kg), calcium propionate (150 g/kg), niacin (1 g/kg) and sulfate-co (350 mg/kg) on performance, selected blood metabolites and liver enzymes were evaluated. twenty-four multiparous holstein fresh cows were allocated in a completely randomized design (8 animals/each treatment) fed individually for a period of 14 days after calving. the experimental groups were: 1) no gp supplementation (ctr), 2) gp offered as an oral drench once a day (gp-cont) on days 3, 4, 5, 6, and 7 after calving and 3) gp offered as an oral drench once a day intermittently (gp-int) on days 3, 5, 7, 9, and 11 after calving. the amount of oral drenched gp was 1 kg/d. blood samples were obtained on 5 and 14 days in milk. dry matter intake (dmi) was increased (p=0.05) in gp-int cows compared to gp-cont but not control cows. the yield of fat corrected milk was greater in ctr cows than in gp supplemented cows (p=0.01). the milk protein and fat content were greater for gp-cont and ctr groups, respectively. milk somatic cell count was decreased in gp supplemented cows than in ctr cows (64.5 vs. 365×10^3/ml; p=0.02). plasma total protein concentration was greater in gp-cont group. insulin concentration was increased for gp-con animals on day 5 (p<0.05). non-esterified fatty acids and β-hydroxy butyrate as well as liver enzymes were unaltered by treatments. however insulin sensi-tivity index was lower in supplemented treatments with gp rather than control group (p<0.05). in conclusion, the intermittent delivery of glucogenic precursor may be recommendable in fresh cows based on dmi criteria, which warrants further studies.

عملکرد و پاسخ های متابولیکی گاوهای تازه زا به استفاده از منبع پیش ساز قندی به صورت روزانه و یا به صورت یک روز در میان

تأثیر نحوه ارائه منبع قندی (ترکیب آن شامل؛ 500 گرم گلیسرین، 250 گرم منوپروپیلن گلیکول، 150 گرم کلسیم پروپیونات، 1 گرم نیاسین و 350 میلی­گرم سولفات کبالت در هر کیلوگرم) در گاوهای شیری (به صورت پیوسته یا یک روز در میان) بر عملکرد، متابولیت­ های خونی و آنزیم­ های کبدی مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 24 رأس گاو شیری چند بار زایش­ کرده در قالب طرح کاملاً تصادفی (8 رأس در هر تیمار) برای مدت 14 روز بعد از زایش به صورت انفرادی تغذیه شدند. تیمارهای آزمایشی شامل؛ 1) عدم استفاده از منبع قندی، 2) استفاده پیوسته از منبع قندی و 3) استفاده یک روز در میان از منبع قندی. استفاده روزانه از منبع قندی در روزهای 3، 4، 5، 6 و 7 بعد زایش و استفاده یک روز در میان در روزهای 3، 5، 7، 9 و 11 بعد زایش بود. مقدار مصرف منبع قندی به صورت مشابه و 1 کیلو در روز برای هر رأس بود. نمونه­ های خون در روزهای 5 و 14 از دام ­ها گرفته شد. نتایج نشان داد ماده خشک مصرفی در روش استفاده یک روز در میان بهبود یافت (0.05=P). مقدار شیر تصحیح شده برای چربی برای گروه شاهد بیشترین مقدار بود (0.01=P). پروتئین و چربی شیر در تیمارهایی که منبع قندی استفاده کرده بودند نسبت به گروه شاهد بیشتر بود. تعداد سلول­ های بدنی در تیماری که منبع پیش­ساز قندی استفاده شده بود نسبت به گروه شاهد کمتر بود (64.5 در برابر 103×365 در هر میلی­لیتر بود) (0.02=P). غلظت پروتئین کل در تیماری که منبع قندی به صورت روزانه استفاده شده بود بالاتر بود. غلظت انسولین نیز در تیماری که منبع قندی را به صورت پیوسته مصرف نمودند در روز 5 بالاتر بود (0.05>P). غلظت اسیدهای چرب غیر استریفیه و همچنین بتاهیدروکسی بوتیرات در بین تیمارها تفاوتی نداشت و آنزیم ­های کبدی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. اما شاخص حساسیت به انسولین در تیماری که مکمل پیش­ساز قندی استفاده شده بود نسبت به شاهد پایین­تر بود (0.05>P). به طور خلاصه، بر پایه میزان مصرف ماده خشک در گاوهای تازه­ زا، ارائه منبع قندی به صورت یک روز در میان (ناپیوسته) قابل توصیه می­باشد اما با این وجود نیاز به مطالعه ­های بیشتر در این زمینه می­باشد.