the improvement of postharvest longevity of cut alstroemeria ‘konst coco’ flowers by a combination of mechanical and chemical methods

The interactive effect of mechanical methods (stem-end splitting) and chemical methods (silver nanoparticles) was studied on the vase life and biochemical characteristics of cut alstroemeria cv. ‘konst coco’ flowers in a factorial experiment based on a completely randomized design with 10 treatments, 3 replications, 30 plots, and 150 flowers. the experimental treatments included longitudinal stem-end split at two levels (no split and a 5-cm split) and silver nanoparticles (snp) at five levels (0, 5, 10, 20, and 30 mg l^-1). the results showed that the interaction of the experimental treatments was statistically significant for all recorded traits. based on the results, the longest vase life (13.88 days) was obtained from the application of “5 cm split × 20 mg l^-1 snp”, showing a 6.83 day increase versus the control. the treatment of “5 cm split × 20 mg l^-1 snp” recorded the highest water uptake (2.03 ml g^-1 f.w.), dry matter (14.11%), total chlorophyll (2.432 mg g^-1 f.w.), and petal carotenoid (2.307 μg g^-1 f.w.) and the lowest fresh weight loss (1.34 g), stem-end and vase solution bacteria (3 log10 cfu ml^-1), ethylene synthesis (0.807 nl l^-1 h^-1 g^-1 f.w.), electrolyte leakage (6.04 %), mda (12.53 nmol g^-1 f.w. min^-1), sod activity (12.64 iu g^-1 f.w. min^-1), and pod activity (0.009 nmol g-1 f.w. min-1), so it was the best treatment in preserving vase life and biochemical properties of the cut alstroemeria ‘konst coco’ flowers.

بهبود عمر پس از برداشت گل های شاخه بریده آلسترومریا ’konst coco‘ با استفاده از ترکیب روش های مکانیکی و شیمیایی

به ­منظور بررسی اثر متقابل روش ­های مکانیکی (شکاف ته ساقه) و شیمیایی (نانوسیلور) بر عمر گلجایی و خصوصیات بیوشیمیایی گل­ های شاخه بریده آلسترومریا ’konst coco‘ آزمایشی فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 10 تیمار، 3 تکرار، 30 پلات و 150 شاخه گل انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شکاف طولی انتهای ساقه در دو سطح (بدون شکاف و شکاف 5 سانتی­ متری) و نانوسیلور در 5 سطح (0، 5، 10، 20 و 30 میلی­ گرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمارهای آزمایشی روی همه صفات ارزیابی شده از نظر آماری معنی­ دار است. طبق نتایج مقایسه میانگین­ ها، بیشترین عمر گلجایی (13/88 روز) با کاربرد &شکاف 5 سانتی­ متری× 20 میلی­ گرم در لیتر نانوسیلور& حاصل شد که نسبت به شاهد 6/83 روز ماندگاری این گل شاخه بریده را افزایش داد. بیشترین جذب آب (2/03 میلی­ لیتر در هر گرم وزن تر)، ماده خشک (14/11 درصد)، کلروفیل کل (2/432 میلی­ گرم در هر گرم وزن تر) و کاروتنوئید گلبرگ (2/307 میکروگرم در هر گرم وزن تر) و کمترین کاهش وزن تر (1/34 گرم)، باکتری انتهای ساقه و محلول گلجایی (3 کلنی)، اتیلن (0/807 نانولیتر در لیتر در ساعت در هر گرم وزن تر)، نشت یونی (6/04 درصد)، mda (12/53 نانومول در هر گرم وزن تر در دقیقه)، فعالیت آنزیم­ های sod (12/64 واحد آنزیم در هر گرم وزن تر در دقیقه) و pod (0/09 نانومول در هر گرم وزن تر در دقیقه) برای تیمار &شکاف 5 سانتی­ متری× 20 میلی­ گرم در لیتر نانوسیلور& ثبت شد که موفق­ ترین تیمار در حفظ عمر گلجایی و خصوصیات بیوشیمیایی گل­ های شاخه بریده آلسترومریا‘konst coco’ بود.