the effect of azolla, peanut shell, and tea waste composts on the growth and nutrient uptake of common ivy (hedera helix)

The effect of different substrates was studied on the growth of common ivy (hedera helix) in a pot experiment based on a completely randomized design with five treatments and three replications in a research greenhouse in the ornamental plants research center of lahijan. the experimental treatments were composed of five substrates including (b1) 50 % azolla compost + 40 % peanut shell compost + 10 % perlite, (b2) 50 % azolla compost + 40 % peanut shell compost + 10 % zeolite, (b3) 30 % azolla compost + 30 % peanut shell compost + 30 % tea waste compost + 10 % perlite, (b4) 30 % azolla compost + 30 % peanut shell compost + 30 % tea waste compost + 10 % zeolite, and (b5) 80 % peat + 20 % perlite. the results showed that the plant height, leaf number, auxiliary branch number and diameter, the number of nodes, and leaf chlorophyll content, which are the decorative traits of climbing evergreen plants like the common ivy, were the highest in substrate b3. the highest root and shoot dry matter and leaf n, k, and zn contents were obtained from the plants grown in substrate b3. the highest leaf carotenoid and the longest roots were related to substrate b5. b1 was the most successful substrate in increasing leaf fe. so, substrate b3 is recommended as the best substrate for the growth of the common ivy.

اثر کمپوست آزولا، پوسته بادام زمینی و ضایعات چای روی رشد و جذب عناصر غذایی گیاه زینتی-دارویی پاپیتال (Hedera helix)

به منظور بررسی اثر بسترهای کاشت مختلف روی رشد گیاه پاپیتال آزمایشی گلدانی در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی مرکز ایستگاه تحقیقات گل و گیاهان زینتی لاهیجان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل 5 نوع بستر کاشت بودند که ترکیبات تشکیل دهنده آن ها عبارت است از: B1: 50% کمپوست آزولا + 40% کمپوست پوسته بادام زمینی + 10% پرلیت، B2: 50% کمپوست آزولا + 40% کمپوست پوسته بادام زمینی + 10% زئولیت، B3: 30% کمپوست آزولا + 30% کمپوست پوسته بادام زمینی + 30% کمپوست ضایعات چای + 10% پرلیت، B4: 30% کمپوست آزولا + 30% کمپوست پوسته بادام زمینی + 30% کمپوست ضایعات چای + 10% زئولیت و B5: 80% پیت + 20% پرلیت (شاهد بین المللی). نتایج حاصل نشان داد که ارتفاع بوته، تعداد برگ، تعداد و قطر ساقه جانبی, تعداد گره و مقدار کلروفیل برگ که از صفات زینتی یک گیاه همیشه سبز بالارونده مثل پاپیتال است در بستر B3 بیشترین مقدار است. بیشترین درصد ماده خشک ریشه و شاخساره، نیتروژن، پتاسیم و روی نیز متعلق به گیاهان رشد یافته در بستر B3 بود. بیشترین مقدار کاروتنوئید برگ و بلندترین ریشه در بستر B5 اندازه گیری شد. بستر B1 نیز موفق ترین بستر در افزایش آهن برگ بود. بدین ترتیب بستر B3 به عنوان مناسب ترین بستر برای رشد پاپیتال معرفی می شود.