dose-dependent impacts of nano-sized ceria (ceo2) on seed germination, early growth and physiological parameters of marigold seedling

Marigold is widely used as an ornamental-medicinal plant. interaction between nanoparticles (nps) and biological systems is one of the most promising areas of research in modern nanoscience and technology. researchers have reported the uptake of cerium oxide or ceria (ceo2) nps by plants. the aim of this investigate was to determine the impacts of nanoceria on seed germination, growth and biochemical characteristics of 9-day-old seedling of marigold (calendula officinalis l.). seeds were germinated in petri dishes containing eight various dosages of nanoceria (0, 0.05, 0.1, 0.2, 0.4, 0.8, 1.6, and 3.2 g/l). after 9 days, early growth and biochemical parameters were measured. results showed that seed germination, fresh and dry weights of seedling, and lengths of radicle, plumule, and seedling stimulated at 0.05 and/or 0.1 g/l of nanoceria but retarded at higher dosages (after 0.2 or 0.4 g/l) of nps. the contents of h2o2, malondialdehyde (mda) and lipoxygenase (lox) activity incremented after 0.2 g/l of nanoceria. the activities of antioxidant enzymes and protein content were incremented at higher dosages of nanoceria. also, the activity of phenylalanine ammonialyase (pal), phenol content, and antioxidant capacity stimulated at 0.8 to 3.2 g/l of nanoceria. the proline content improved at 0.2-3.2 g/l of nanoceria. altogether, the results confirmed the inducive oxidative stress of nanoceria that was accompanied by plant defense system include antioxidant enzymes, phenolic compounds and compatible osmolytes such as proline. these results showed that nanoceria at the low dosages (0.05 and/or 0.1 g/l) caused a positive induction on marigold germination and seedling growth but by increasing in its dosage (more than 0.2 g/l), the results was reversed and showed toxicity that forced the plant to activate its defense systems.

اثرات وابسته به دوز سریا (CeO2) با اندازه نانو بر روی جوانه زنی بذر، رشد اولیه و پارامترهای فیزیولوژیکی گیاهچه همیشه بهار

همیشه بهار به عنوان یک گیاه زینتیدارویی کاربرد فراوانی دارد. برهمکنش بین نانوذرات و سیستم‌های بیولوژیکی یکی از امیدوارکننده‌ترین حوزه‌های تحقیقاتی در علم و فناوری نانومدرن است. محققان جذب نانوذرات اکسید سریم یا سریا (CeO2) توسط گیاهان را گزارش کرده‌اند. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر نانوسریا بر جوانه‌زنی بذر، ویژگی‌های رشد و بیوشیمیایی گیاهچه 9 روزه همیشه بهار (.Calendula officinalis L) بود. بذرها در پتری‌دیش‌های حاوی هشت غلظت مختلف نانوسریا (0، 0.05، 0.1، 0.2، 0.4، 0.8، 1.6 و 3.2 گرم بر لیتر) جوانه زدند. پس از 9 روز، پارامترهای رشد اولیه و بیوشیمیایی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که جوانه‌زنی بذر، وزن تر و خشک گیاهچه و طول ریشه‌چه، ساقه‌چه و گیاهچه در غلظت‌های 0.05 و/ یا 0.1 گرم بر لیتر نانوسریا تحریک شد اما در غلظت‌های بالاتر (پس از 0.2 یا 0.4 گرم بر لیتر) نانوذرات به تاخیر افتاد. محتوای H2O2، مالون‌دی‌آلدئید (MDA) و فعالیت لیپواکسیژناز (LOX) پس از 0.2 گرم بر لیتر نانوسریا افزایش یافت. فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و محتوای پروتئین در غلظت‌های بالاتر نانوسریا افزایش یافت. همچنین، فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL)، محتوای فنل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی در 0.8 تا 3.2 گرم بر لیتر نانوسریا تحریک شد. محتوای پرولین در 0.23.2 گرم بر لیتر نانوسریا بهبود یافت. در مجموع، نتایج نشان داد که تنش اکسیداتیو القایی نانوسریا با سیستم دفاعی گیاه شامل آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان، ترکیبات فنلی و اسمولیت‌های سازگار مانند پرولین همراه بود. این نتایج نشان داد که نانوسریا در غلظت‌های پایین (0.05 و/ یا 0.1 گرم بر لیتر) باعث القای مثبت بر روی جوانه‌زنی بذر و رشد گیاهچه همیشه بهار شد، اما با افزایش غلظت آن (بیشتر از 0.2 گرم بر لیتر)، نتیجه برعکس شد و سمیت نشان داد که گیاه را مجبور کرد تا سیستم‌های دفاعی خود را فعال کند.