evaluation of physiological responses of tuberose (polianthes tuberosa l.) to water deficit stress

Water stress is one of the main factors of severe damage and limitation of plant production in iran. the paper reports a pot experiment conducted by using a factorial experiment based on a completely randomized design with three replications (each replication composed of four pots) to compare the physiological and biochemical characteristics of two varieties of tuberose (double and singleflower) for their tolerance to water stress. three water stress levels, including no stress (w1 = 90% of fc), moderate stress (w2 = 75% of fc) and severe stress (w3 = 60% of fc), were applied throughout the experiment.physiological traits including relative water content (rwc) and electrolyte leakage (el) and biochemical traits including total chlorophyll (chl), carotenoid (car) contents, proline, malondialdehyde (mda), antioxidant enzymes activity (sod, apx, and cat), photosynthesis rate (a), transpiration rate (e), and stomatal resistance (rs) were investigated. results showed that the physiological and biochemical characteristics of the tuberose plants were highly affected by the application of water stress. mda and el showed a significant correlation with most physiological characteristics. water stress caused significant increases in rwc, a, e, rs, chl, apx, and sod activities of the leaves of the singleflower cultivar. cat, mda, and proline content in the leaves of the double-flower cultivar were significantly higher than those in the leaves of the singleflower cultivar, regardless of water treatments. the results showed that the single-flower cultivar grew better than the double-flower one under stress conditions.

بررسی پاسخ‌های فیزیولوژیکی گل مریم (Polianthes tuberosa L.) در شرایط تنش کم آبیاری

تنش آب یکی از عوامل اصلی محدوده کننده تولید و آسیب‌های شدید به گیاهان در ایران است. به­منظور بررسی و مقایسه اثر تنش کم آبیاری بر روی برخی خصوصیات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی گل مریم، آزمایشی با دو رقم گل مریم (پرپر و کم پر) و سه سطح تنش کم آبیاری (بدون تنش W1= 90% FC، تنش متوسط  W2=75% FCو تنش شدید W3=60% FC) به­صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. محتوای آب نسبی، نشت الکترولیت، کلروفیل کل، کاروتنوئید، پرولین، میزان مالون‌دی‌آلدهید، فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی (سوپراکسیددیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز)، میزان فتوسنتز، میزان تعرق و مقاومت روزنه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گل مریم تحت تأثیر تنش کم آبیاری قرار گرفتند. میزان مالون‌دی‌آلدهید و نشت یونی همبستگی معنی‌داری با اکثر خصوصیات فیزیولوژیکی نشان داد. محتوای آب نسبی، کلروفیل کل، میزان فتوسنتز، میزان تعرق، مقاومت روزنه‌ای، فعالیت سوپراکسیددیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز در رقم کم پر نسبت به رقم پرپر افزایش معنی­داری نشان داد. همچنین میزان کاتالاز، مالون‌دی‌آلدهید و محتوای پرولین در رقم پرپر نسبت به رقم کم پر به­طور معنی‌داری بیش‌تر بود. نتایج این تحقیق نشان داد که رقم کم پر نسبت به رقم پرپر در شرایط تنش کم آبیاری، رشد بهتری داشت.