پیش‌بینی عملکرد خانواده و شادکامی زناشویی بر اساس سرمایه روان‌شناختی زن در خانواده‌های کارمندان زن متاهل شهرداری شهر شیراز

هدف از این پژوهش، پیش بینی عملکرد خانواده و شادکامی زناشویی بر اساس سرمایه روان‌شناختی زن در خانواده های کارمندان زن متاهل شهرداری شهر شیراز بود .روش پژوهش از نوع امار توصیفی ضریب همبستگی بود و نمونه مورد مطالعه 120 نفر از کارمندان زن متاهل شهرداری شهر شیراز بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه شادمانی زناشویی، سرمایه روان‌شناختی لوتانز و سنجش عملکرد خانواده استفاده شد. داده‌های گردآوری شده با استفاده از ضریب رگرسیون چندگانه به شیوه هم‌زمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دادند که از بین ابعاد سرمایه روان‌شناختی( تاب آوری، خوش بینی و خودکارآمدی و امید)،تاب آوری به گونه‌ای معنادار قادر به پیش‌بینی شادکامی زناشویی بود. خودکارآمدی به گونه‌ای معنادار قادر به پیش‌بینی عملکرد خانواده بود و در حیطه پیش‌بینی ابعاد عملکرد خانواده بر اساس ابعاد سرمایه روان‌شناختی، امید به گونه‌ای معنادار قادر به پیش‌بینی بعد آمیختگی عاطفی بود. خودکارآمدی به گونه‌ای معنادار قادر به پیش‌بینی بعد عملکرد کلی و حل مشکل بود. خوش بینی به گونه‌ای معنادار قادر به پیش‌بینی بعد همراهی عاطفی بود و امید و خوش بینی به گونه‌ای معنادار قادر به پیش‌بینی بعد کنترل رفتار بود. هم‌چنین، پش‌بینی بعد ارتباط و ایفای نقش از روی سرمایه‌های روان‌شناختی زنان معنادار نبود.