اثر‌بخشی آموزش امنیت هیجانی بر تعارضات زناشویی و بهزیستی ذهنی زنان متاهل

هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش امنیت هیجانی بر تعارضات زناشویی و بهزیستی ذهنی زنان متاهل شهر اصفهان بود. این پژوهش به روش شبه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل اجرا شده است. جامعه آماری، شامل کلیه زنان متاهل مراجعه‌کننده به یکی از فرهنگ‌سراهای شهر اصفهان با تجربه حداقل یک‌سال زندگی مشترک و نمونه در این پژوهش 40 نفر از بانوان متاهل بودند که از بین داوطلبان ثبت‌نام‌کننده در این طرح انتخاب (این افراد نمرات بالاتری نسبت به سایر افراد در پرسشنامه تعارض زناشویی کسب کردند) و به گونه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه‌گیری مورد استفاده در پژوهش عبارت بود از پرسشنامه تعارض زناشویی و پرسشنامه بهزیستی ذهنی. تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آماری تحلیل کواریانس انجام شد. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که آموزش امنیت هیجانی بر تعارضات زناشویی زنان و نیز ابعاد آن در مرحله پس‌آزمون به صورت معناداری اثرگذار بود (05/0p < ). هم‌چنین، یافته‌ها نشان داد آموزش امنیت هیجانی تنها بر دو بعد از ابعاد بهزیستی ذهنی شامل اراده و روان‌رنجوری به صورت معناداری اثرگذار بوده است و در دو بعد سرزندگی و استرس- افسردگی تاثیر معناداری نداشته است. بنابراین، می‌توان گفت آموزش امنیت هیجانی در جهت کاهش تعارضات زوجین و دو بعد از ابعاد بهزیستی ذهنی شامل اراده و روان‌رنجوری موثر است.