اثربخشی بهزیستی‌درمانی گروهی بر بهزیستی روان‌شناختی، تنظیم شناختی هیجان، نگرانی و تاب‌آوری زنان سرپرست خانوار

زنان سرپرست خانوار بخش قابل توجهی از افراد جامعه را تشکیل می‌دهند و پژوهش‌ها میزان سلامت روانی این گروه از زنان را نسبت به زنان دیگر کمتر گزارش کرده اند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بهزیستی‌درمانی(wbt) بر بهزیستی روان‌شناختی، تنظیم شناختی هیجان، نگرانی و تاب‌آوری زنان سرپرست خانوار بود. روش پژوهش حاضر شبه‌آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون–پس‌آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار شهر شیروان بود که در دامنه سنی 20 تا 49 سال قرار داشتند. نمونه این پژوهش شامل 30 نفر بود که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. مداخله به شیوه گروهی بود بدین صورت که صرفا برای گروه آزمایش 8 جلسه هفتگی بهزیستی‌درمانی انجام شد. ابزار پژوهش عبارت بود از: پرسشنامه‌های تاب‌آوری کانر و دیویدسون، نگرانی پنسیلوانیا، تنظیم شناختی هیجانی گارنفسکی و بهزیستی روان‌شناختی ریف. در ادامه با بهره گیری از spss تحلیل کواریانس تک متغیری انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بهزیستی‌درمانی باعث افزایش میزان تاب‌آوری، راهبردهای سازگار تنظیم شناختی هیجان، بهزیستی روان‌شناختی و کاهش نگرانی گروه آزمایش شده است هرچند کاهش معنادار راهبردهای ناسازگار تنظیم شناختی هیجانی را در پی نداشته است.نتیجه گیری : با توجهبه افزایش بهزیستی روان شناختی در ابعاد 6 گانه بهزیستی زنان سرپرست خانوار به نظر میرسد این نوع از درمان باعث افزایش تاب آوری، راهبردهای سازگارانه و کاهش نگرانی زنان سرپرست خانوار می گردد.

The Effectiveness of Well-Being Group Therapy on Psychological Well‌-Being, Cognitive Emotion Regulation, Worry, and Resilience of Female-Headed Households

Femaleheaded households make up a significant portion of society, and numerous studies show that women in this group have lower levels of mental health than other women. The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of wellbeing group therapy on psychological wellbeing, cognitive emotion regulation, worry, and resilience of femaleheaded households. The research method was quasiexperimental with pretest and posttest with a control group. The statistical population of this study included all femaleheaded households in Shirvan with the age range of 20 to 49 years. The sample consisted of 30 individuals who were selected by purposive sampling method and were randomly divided into experimental and control groups. The intervention was groupbased, with only 8 weekly wellbeing therapy and treatment sessions for the experimental group. The research instruments comprised: Connor and Davidson Resilience Questionnaire, The Pennsylvania Worry Questionnaire (PSWQ), cognitive emotion regulation of Garnesky, and Ryff psychological wellbeing scale. Then, with using SPSS software, an analysis of covariance was performed. The results of the analysis of covariance showed that therapeutic wellbeing has increased resilience, cognitive emotion regulation strategies, psychological wellbeing, and reducing the concern of the experiment Group. However, there is no significant reduction in cognitive emotion regulation strategies