|
|
بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر افزایش شادکامی و بهزیستی روان شناختی زنان مطلقه
|
|
|
|
|
نویسنده
|
الهورد ی فتح اله ,مرادی زاده سیروس
|
منبع
|
زن و جامعه - 1399 - دوره : 11 - شماره : 3 - صفحه:223 -242
|
چکیده
|
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر رواندرمانی مثبتنگر بر افزایش شادکامی و بهزیستی روانشناختی زنان مطلقه شهر سرابله انجام شد. پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمونپسآزمون و گروه کنترل بود. شرکت کنندگان پژوهش عبارت بودند از 24 زن مطلقه که با روش نمونهگیری تصادفی از بین 48 زن مطلقه شهر سرابله که پرونده آنها در واحد اورژانس اجتماعی بهزیستی شهرستان چرداول وجود داشت انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت مداخلات رواندرمانی مثبتنگر قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. جهت سنجش متغیرها از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف(1989) و پرسشنامه احساس شادکامی آکسفورد(1989) استفاده شد. داده ها با آزمون کواریانس تک متغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در هر دو متغیر تفاوت معنیدار وجود دارد، یعنی رواندرمانی مثبتنگر منجر به افزایش شادکامی و بهزیستی روانشناختی زنان مطلقه گردید. یافتههای پژوهش ضرورت کاربرد رواندرمانی مثبتنگر را در راستای افزایش شادکامی و بهزیستی روانشناختی زنان مطلقه خاطر نشان میسازد.
|
کلیدواژه
|
رواندرمانی مثبتنگر، شادکامی، بهزیستی روانشناختی، زنان مطلقه
|
آدرس
|
سازمان بهزیستی ایلام, ایران, مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
delfan633@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
investigate the effect of positive psychotherapy on increasing happiness and psychological wellbeing of divorced women
|
|
|
Authors
|
|
Abstract
|
The purpose of this study was to investigate the effect of positive psychotherapy on increasing happiness and psychological wellbeing of divorced women in Sarabela. The study was a quasiexperimental with pretest and posttest design and control group. The participants of the study were 24 divorced women who were randomly selected from 48 divorced women in Sarabela city whose case was in social welfare unit of Chardawal city. The experimental group received positive psychotherapy interventions for 8 sessions of 90 minutes, while the control group received no training. Reef Psychological Wellbeing Questionnaire and Oxford Happiness Questionnaire (1989) were used to measure the variables. Data were analyzed using univariate covariance test. The results showed that there was a significant difference between the two experimental and control groups, ie, positive psychotherapy led to increased happiness and psychological wellbeing of divorced women. The findings of the study highlight the necessity of using positivepsychotherapy to increase the happiness and psychological wellbeing of divorced women.
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|