رابطه ی بین سبک های حل تعارض، بهزیستی روان شناختی و ثبات ازدواج : ارائه یک مدل علی

این پژوهش با هدف تبیین رابطه علّی بین سبک های حل تعارض و ثبات ازدواج با میانجی گری بهزیستی روان شناختی انجام شد. پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل افراد (زن و مرد) متاهلی بود که حداقل 3 سال از ازدواج آنان گذشته باشد و در ماه های اردیبهشت تا شهریور 1397 به مراکز مشاوره منطقه 2 تهران مراجعه کرده باشند. 308 نفر نمونه به صورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های بی ثباتی ازدواج ادواردز و همکاران (1980)، سبک های حل تعارض نسخه bرحیم (1983) و بهزیستی روان شناختی فرم کوتاه ریف (1980) بود. یافته های پژوهش از طریق تحلیل مسیر نشان داد سبک سلطه گرانه به صورت مثبت؛ و سبک های یکپارچه، اجتنابی و بهزیستی روان شناختی به صورت منفی بی ثباتی ازدواج را پیش بینی می کنند. ضرایب مسیر غیرمستقیم نشان داد بین سبک سلطه گرانه و بی ثباتی ازدواج رابطه مثبت، بین سبک یکپارچه و مصالحه ای و بی ثباتی ازدواج رابطه منفی وجود دارد و بهزیستی روان شناختی رابطه بین سبک یکپارچه، مصالحه ای؛ و سلطه گرانه با بی ثباتی ازدواج را میانجی گری می کند. بنابراین، سبک های حل تعارض افراد و بهزیستی روان شناختی آنان می تواند متغیرهای موثری برای سنجش و پیش بینی ثبات ازدواج باشد.

The Relationship between Conflict Resolution Styles, Psychological WellBeing and Marriage Stability: Providing a causal model

The aim of this research was to determine the causal relationship between conflict resolution styles and marital stability, by considering the mediation role of psychological wellbeing. The research method is correlational.The statistical population includes married individuals (men and women) who have been married at least for three years and have referred to counseling centers located in District 2 of Tehran between May and September 2018. 308 volunteers and in reach people were selected. Data collection was done by means of Edwards and colleagues (1980), Conflict Resolution StylesRahim (1983), and Psychological Wellbeing Ryff (1980). Using path analysis, the results showed that marital instability is anticipated positively by dominating style and negatively by integrating, avoiding styles and psychological wellbeing. Indirect path coefficients showed a positive correlation between dominating style and marital instability while a negative correlation between integrating style and compromising marital instability and also demonstrated that psychological wellbeing mediates the correltion of integrating, compromising and dominating styles with marital instability. Therefore, the individuals’ conflict resolution styles and their psychological wellbeing can be effective variables for assessing and predicting the marital stability.