فهم عوامل اجتماعی مرتبط با جایگاه اجتماعی زنان راهبه

هدف مقاله این است که جایگاه اجتماعی مرتبط با  زنان راهبه را  در ادیان بودایی و مسیحیت، بررسی کند. پژوهش حاضر که از نوع توصیفی و مطالعات تاریخی است، به روش کتابخانه ای انجام شده است؛ در ادیان بودایی و مسیحیت به زنانی که زهد می ورزند (راهبه) و به مردان (راهب) می گویند. در واقع رهبانیت در ادیان، گونه ای زهد ورزی است که به یک نحوه ی زندگی تعبیر می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که ، زنان بودایی در ابتدا جایگاهی نداشتند و بودا از لغزش های اخلاقی زنان واهمه داشته است. اما  با پذیرش زنان در سنگهه و ورود آنان در سلک رهبانی با کراهت و با شرایطی که اطاعت مطلق و تابعیت زنان را از راهبان مرد ایجاب می کرد موافقت کرده است؛ اما در مسیحیت در نظام هایِ رهبانی، راهبان، زنان را اغواگر و شیطان دانستنه اند که البته این امر بیشتر به سبب شرایط فرهنگی و اجتماعی آن زمان بوده است. اما به مرور شاهد افزایش راهبه ها و صومعه های خاص زنان می باشیم تا جایی که حتی زنان رهبری صومعه ها را به عهده گرفته اند نتایج پژوهش حاکی از آن است که، نگاه جنسیتی به زن مانع  اساسی بر مشارکت های معنوی زنان در حلقه های رهبانیت شده است؛ گرچه در آغاز از ورود راهبه ها به دلایل مختلف مخالفت شده است، اما با تغییر شرایط فرهنگی و اجتماعی زنان به عنوان راهبه ها جایگاه اجتماعی خود را در این دو دین بزرگ یافته اند؛ تا آنجا که شمار آنها با مردان راهب برابری کرده و حتی صومعه های خاص زنان راهب رواج یافته است.

The woman’s’ social base in Buddhism and Christianit

The purpose of the present article was to investigate the social factors associated with the status of monks in Christianity and Buddhist religions. This study, which is a descriptive and historical type, was carried out using library method. In Buddhism and Christianity, the women and men who practiced asceticism were called nuns and monks respectively. In fact, monasticism in religions is a kind of asceticism which is interpreted as a way of life. The findings of the research showed that for Buddhists, women had no place, in fact, the Buddha was afraid of women’s moral slip. However, they accepted women in Sangha and allowed them with disgust to enter the monastic coterie. Of course, this permission was given after admitting all the conditions that required absolute obedience of women from men. But in Christianity, in monastic systems, the monks considered women seductive. This was more due to the social and cultural conditions of the time. But over time, the number of nuns and special monasteries increased to the point that even women . The results that sexual view to women was a major obstacle for women’s spiritual participation in the monasticism rings. Although, in the beginning, the entry of nuns was opposed for various reasons, with the change of cultural and social conditions, women found their social status in these two great religions. In fact, the number of women increased to such an extent that it became equal to that of men and even the special .