عدم ثبت ازدواج از نظرگاه فقهی

ازدواج پیمانی الهی است و یکی از مهم ترین و پیچیده ترین قرارداد های اجتماعی به شمار می رود و تاثیرات عمیق و طویل المدت بر زندگی زوجین و فرزندان آنان و حتی سایر بخش های جامعه برجای می گذارد و ثبت آن مانند تمامی قرار دادهای اجتماعی، می تواند موجب استحکام آن باشد و از سوء استفاده ی طرفین و تخلف از وظایف و بسیاری از مشکلات دیگر پیشگیری کند، اما اهمیت ثبت هر قرارداد نباید مجوز افراط در این موضوع و جرم انگاری آن باشد، زیرا ممکن است جرم انگاری عدم ثبت ازدواج، هزینه های دیگری را بر جامعه تحمیل کند که از هزینه ی عدم ثبت بیشتر باشد و به شکل دیگری موجب سستی بنیان خانواده و تضییع حقوق زوجین باشد.سیاست کیفری ایران در طول زمان های گذشته در خصوص جرم انگاری عدم ثبت ازدواج فراز و نشیب های زیادی را پشت سر گذاشته و نگرش های مختلف و متفاوت و بعضاً متضادی را از خود بروز داده است و در چنین شرایطی، مراجعه به علوم دینی و بررسی فقهی و شرعی مساله می تواند راهگشا باشد و در کاهش چالش ها و ارائه ی موضعی اطمینان بخش در این مساله به قانون گزاران مدد برساند. این تحقیق می کوشد، ماده ی 49 قانون حمایت خانواده که عدم ثبت ازدواج را جرم تلقی کرده و برای آن مجازات مقرر کرده است، با نگرشی فقهی مورد نقد قرار داده و دلایل جرم انگاری عدم ثبت ازدواج را در اثبات مدعا غیر وافی دانسته و عدم تطبیق این ماده با شرع اطهر را به اثبات برساند.

Not registering marriage in jurisprodental view

Marriage is a divine covenant and is one of the most important and complex social contracts. It affects the lives of both couples and their children, and even other parts of society, and their registration, like all social contracts, can strengthens and prevent both sides from abusing and violating their duties and many other problems. However, the importance of registering any contract should not be allowed to be excessive in this matter because it may impose other costs on society for the crime of not registering marriage. It costs more than nonregistration, and in some other way leads to a lack of family foundation Couples rights abuses is  Iran’s criminal policy over the past few years has seen a lot of downs and downsides in the crime of not registering marriage, and has shown different and different and sometimes contradictory attitudes. In this context, referring to religious sciences and jurisprudential review and The Shari’a issue can be solved and will help to reduce the challenges and provide a more reliable position on this issue. The research seeks to ensure that Article 49 of the Family Protection Law, which considers the absence of registration of marriage as a crime and has imposed a punishment for it, is based on a jurisprudential approach Criticized the reasons for criminalizing the lack of registration of marriage in the absence of proof and not lacking Byq this matter with Athar law to prove