بررسی تاثیر آزار جنسی و استرس شغلی بر بروز رفتار غیر کارکردی با توجه به نقش واسطه‌ای فرسودگی شغلی (مورد مطالعه: کارکنان زن شاغل در بخش بهداشت و درمان استان خوزستان)

آزار جنسی در محیط کار، از جمله پدیده های مخرب اجتماعی در سازمان بوده که به دلایل متعددی در جامعه ی سازمانی ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیرات مستقیم و غیر‌مستقیم آزار جنسی و استرس شغلی بر بروز رفتار غیرکارکردی شامل غیبت و جابجایی، با در نظر گرفتن نقش واسطه‌ای (میانجی) فرسودگی شغلی انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه ی گردآوری داده‌ها همبستگی علی بوده و حجم نمونه با محاسبات آماری حداقل 273 و روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تعیین گردید. ابزار سنجش متغیرها و گردآوری داده‌ها پرسش نامه بوده که روایی آن توسط خبرگان مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ بررسی شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها از روش‌های همبستگی دو متغیری و مدل‌سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزارهای spss و amos بهره‌گیری شد. نتایج نشان دادند آزار جنسی و استرس شغلی هم به‌طور مستقیم و هم با واسطه فرسودگی شغلی بر قصد جابجایی و غیبت تاثیر معنی‌داری دارند.