نقد آرای ایمانوئل کانت و ملا احمد نراقی با تاکید بر تربیت اخلاقی

هدف این پژوهش، تحلیل و نقد آرای ایمانوئل کانت و ملا احمد نراقی با تاکید بر تربیت اخلاقی است تا بتواند سهمی در افزایش دانشهای بنیادین در این حوزۀ معرفتی داشته باشد. این پژوهش، بنیادی ـ کاربردی و روش مطالعۀ آن تطبیقی ـ اسنادی است. یافته‌های پژوهش نشان داد کانت و ملا احمد نراقی گرچه به دو منظومه فکری متفاوت (غرب و اسلام) تعلق دارند، هر دو بر قائل بودن انسان به ‌عنوان نقطه مرکزی در تربیت اخلاقی، تاکید بر منشا ارادی برای اخلاقیات و تاثیر اراده آدمی در انجام کردارهای اخلاقی، پرورش قوه درک و فهم آدمی در مرحله بالای تربیت اخلاقی تاکید دارند که از موارد تشابه مهم این دو دیدگاه است، هم چنین در بیان مغایرتهای تربیت اخلاقی در دیدگاه کانت به خرد عملی یا وجدان انسانی (خاستگاه اخلاق)، تکوین منش (هدف تربیت)، روشهای آموزشی دموکراتیک و تاکید بر آزادی شاگرد (روشهای تربیتی)، پرورش جسمانی، تادیب و فرهنگ (مراحل تربیت اخلاقی)؛ و در دیدگاه نراقی، نفس ناطقه انسانی (خاستگاه اخلاق)، سعادت انسان (هدف تربیت)، تمرین و تکرار، الگوپذیری و محبت ورزی (روشهای تربیتی)، تادیب و تعلیم و تفهیم (مراحل تربیت اخلاقی) را می‌توان اشاره کرد.