وجوب تربیت نوجوان توسط والدین با تاکید بر استقلال در تصمیم گیری از منظر فقه تربیتی

پژوهش حاضر با هدف بررسی «وجوب تربیت نوجوان توسط والدین با تاکید بر استقلال در تصمیم‎گیری از منظر فقه تربیتی» طرح‎ریزی شده‎است. ویژگی بارز دورۀ نوجوانی استقلال‎طلبی است و از آنجایی که وظیفۀ تربیت فرزند برعهدۀ والدین است، این سوال مطرح می‏شود که میزان استقلال و حدود مداخلۀ والدین در تصمیم‎گیری نوجوان به چه مقدار است؟ این پژوهش با گردآوری اطلاعات و بررسی آثار تربیتی و فقهی مربوط به تربیت نوجوان به روش تحلیلی- تفسیری و بررسی ادله‏ای همچون آیات، روایات، قواعد فقهی و عقل انجام شده‏است. مهمترین یافته‏های این تحقیق عبارت است از: 1. تربیت فرزندان برعهدۀ والدین است؛ هرچند در چگونگی آن دو دیدگاه در فقه تربیتی مطرح است: الف. والدین برای تربیت فرزندان خود می‏توانند آنها را تنبیه بدنی کنند. ب. والدین اجازه استفاده از تنبیه بدنی را در تربیت فرزند ندارند. 2.قاعده‎های فقهی «سلطنت بر اموال و نفس» و «اکراه» هرچند شخص را مستقل در تصمیم‎گیری می‎داند اما مقید به انجام افعالی شده‎است که از دید عقلا با شان انسانی مغایرتی نداشته‎باشد. 3. با توجه به محدودیت عقل در مسائل شرعی و مطرح شدن وظیفۀ تقلید، می‎توان نتیجه گرفت که عقل استقلال کامل در تصمیم‎گیری شرعی را ندارد. 4. والدین می‏توانند زمینۀ هدایت و راهنمایی نوجوان در تصمیم‎گیری درست را با تربیت صحیح و همه جانبۀ او فراهم کنند. در نتیجه، در مواردی که تصمیم‏ گیری نوجوان موجب ترک واجب یا انجام فعل حرام یا ضرر و زیانی می‏شود که با کرامت انسانی تناسبی ندارد، والدین می‏ توانند در فرآیند تصمیم‎‎گیری نوجوان مداخله کنند.

the obligation of parents to educate teenagers with an emphasis on independence in decision-making from the point of view of educational jurisprudence

the current research is designed to examine the obligation of parents to educate teenagers with an emphasis on independence in decision-making from the perspective of educational jurisprudence. the obvious characteristic of adolescence is independence, and since the duty of raising a child is the responsibility of parents, the question arises, what is the extent of independence and the limits of parental intervention in adolescent decision-making? this research has been done by collecting information and examining educational and jurisprudential works related to adolescent education in an analytical-interpretive method and examining evidence such as verses, traditions, jurisprudential rules, and reason. the most important findings of this research are: 1. raising children is the responsibility of parents; however, there are two points of view in educational jurisprudence: a. parents can discipline their children physically. b. parents are not allowed to use corporal punishment in raising their children. 2. the jurisprudential rules of dominion over property and self and reluctance consider a person to be independent in making decisions, but he is bound to perform actions that do not conflict with human dignity from the point of view of reason. 3. considering the limitation of reason in shari'a issues and the duty of imitation, it can be concluded that reason does not have complete independence in shari'a decision-making. 4. parents can provide guidance and guidance to the teenager in making the right decision by raising him correctly and comprehensively. as a result, in cases where a teenager's decision-making leads to abandoning an obligation or doing a forbidden act or haram that is not proportionate to human dignity, parents can intervene in the decision-making process of the teenager.