بررسی تطبیقی اندیشه‌های زیبایی‌شناختی علامه محمدتقی جعفری و جان دیویی و استنتاج دلالت‌های آن در تعلیم‌وتربیت

هدف این پژوهش، مقایسۀ دلالت های تربیتی زیبایی شناسی از دیدگاه جعفری و دیویی، به‌منظور دستیابی به فهمی عمیق تر نسبت به مقولۀ هنر و زیبایی و ابعاد مختلف تربیت زیبایی‌شناختی است. این تحقیق، از نوع نظری بوده و در آن از روش‌های تحلیل مفهومی، استنتاج و تطبیق، استفاده شده است. در این پژوهش با بررسی و مقایسه زیبایی شناسی ازمنظر جعفری و دیویی، دلالت های تربیتی زیبایی شناسی، گردآوری و درنهایت، وجوه اشتراک و افتراق تربیت زیبایی شناختی آنان مشخص شد. این تحقیق برای دستیابی به اهداف خود این سوال اساسی را مطرح می‌کند که وجوه اشتراک و افتراق دلالت های تربیتی زیبایی شناسی از دیدگاه  جعفری و جان دیویی کدامند؟ و به این نتایج می‌رسد که هردو اندیشمند، در پذیرش ضرورت تربیت زیبایی شناختی، نگاهی مشترک دارند. هردو در تعریف تربیت زیبایی‌شناختی، هنر را واجد زیبایی و تربیت زیبایی شناسی را گسترده تر و دربردارنده تربیت هنری می دانند. دیویی برای تربیت زیبایی‌شناختی، هویتی فرابرنامه ای قائل است که با اولویت بخشی تربیت دینی و اخلاقی نسبت به تربیت زیبایی شناختی در نگاه جعفری، افتراق دارد. در بحث اهداف نیز، هردو، در هدف غایی مبتنی‌بر رشد ذائقۀ زیبایی شناسی و اهداف واسطی: پرورش نوآوری، خلاقیت و خیال‌ورزی، اشتراک داشته، ولی درجهت رشد، با هم افتراق دارند. در بحث مربی، متربی و برنامه درسی با وجود اشتراکاتی در نظریات ایشان، مهم ترین افتراق آنها در توجه به ارتباط انسان با خدا و مبدا و مقصد هستی است. در بحث روش تدریس نیز هردو، توجه به رغبت و نیاز شاگرد و مبتنی‌بر کشف و جستجو‌بودن روش ها اذعان دارند، ولی جعفری علاوه‌بر پرسش‌محوری، به روش هایی که ریشه در آیه‌ای‌بودن هستی در نظر انسان ها دارد، نیز توجه دارد.